“Bir sapık gerekçe yapılarak “tarikatlara operasyon” başlığı altında… Dernek, vakıf, dergah, kültür merkezi, cemiyet ve bağlı kuruluşlar, şirketlere yürünecek. Listeleri hazır.”
Çocuk istismarcısı tarikat şeyhlerinin tedavüle sürülmesi muhafazakar camiada tedirginlik yaratıyor. Kafalardaki soru şu: 28 Şubat ruhu geri mi dönüyor? Tarık Toros “biriken alametleri” gazeteci kimliğiyle değerlendiriyor. Toros’un Tr 724’teki yazısı şöyle;
Diyeceksiniz ki:
Bırak yani planlayan planlasın.
Hatta kızacaksınız:
Şu zalim rejim gitsin de kim gelirse gelsin.
Ayar vereceksiniz:
Daha kötüsü olmaz kardeşim, dinsizin hakkından imansız gelir.
***
Ben gazeteciyim.
Ne devrimci ne karşı devrimci.
-Olayları izler,
-Önüme düşenleri teyit süzgecinden geçirir,
-Geriye doğru tecrübeyle kıymetlendirir,
-Arz ederim.
Beğenen beğendiğini alır.
Beğenmeyenin beğenmediği bana kalır.
Tespit başkadır, kehanet başka.
***
Çok alamet birikti:
“Muhalif cephe” son 5 yıldır olmadığı kadar hareketli ve dinamik.
AKP, 7 Haziran 2015’te sandıktan çıkamadı.
Bir daha kafayı kaldıramayabilirdi.
Olmadı.
Rejime yapacaklarını yapması için mehil verdiler, zaman tanıdılar.
Süre doldu.
***
Peki, karşı devrimi nereden çıkardın?
Türkiye’de bir kere devrim oldu, bu tek atımlık bir devrimdi.
Sonrasında her 10 senede bir tekrarlanmaya çalışıldı.
Onun için kalıcı hukuk bir türlü inşa edilemedi.
Mala mülke çökme ise devlet için kadim bir alışkanlık.
Özünde her şey devletin.
Canı sıkılınca masayı deviriyor.
***
Yerin dibine batsın, rivayeti kendinden menkul bir “şeyhin” çocuk tacizi, 28 Şubat süreci benzeri tarikat nefretine evrildi.
Muhafazakar mahalle tedirgin:
Buradan yürünüp önüne gelen içeri tıkılır kapatmalar el koymalar başlar mı, diye.
***
CHP Genel Sekreteri Selin Sayek Böke’nin sözleri bunun üzerine geldi:
-Özel sektör dediğiniz Türkiye’deki bütün kaynakları rantla yemiş olan 5 şirketten bahsediyorum. Ne müzakeresi yapacağız? Müzakere falan yok. ‘Bunlar artık kamunundur’ diyeceğiz ve devam edeceğiz. (Halk TV, 10 Eylül 2020)
***
Bizim medya grubuna çöküldüğünde akademisyen titri olan biri şöyle yazmıştı, Twitter’da:
“Ne yani, nasıl kazanılmıştı ki?”
Bugün silmiş.
Silinmeyen bir tweet var, şu günlerde Youtube yayınlarının gediklisi olan ekonomist Mustafa Sönmez:
-AKP de Cemaat de o malları halktan gaspettiler; şimdi pay kavgasındalar. O varlıklar kamunundur, kamulaştırılacaktır. Nokta. (17 Mayıs 2017, Twitter)
***
Kaygılarımı yazıştığım bir dostum, şu dizeleri hatırlattı:
Ayarını bozduğun kantar gün gelir seni tartar.
***
Şimdi:
Bir sapık gerekçe yapılarak “tarikatlara operasyon” başlığı altında…
Dernek, vakıf, dergah, kültür merkezi, cemiyet ve bağlı kuruluşlar, şirketlere yürünecek.
Listeleri hazır.
Kimsenin itiraz edemeyeceği, edenin sesinin duyulmayacağı bir ortam hazırlanıyor.
Saray tava gelirse bu Saray eliyle yapılacak.
Sonra?
Bitmeyecek tabi, turpun büyüğü heybede.
***
Yakın zamana kadar “şartlar yüzde 51 Erdoğan’ın lehinde” diyordum.
Artık demiyorum.
Asıl üzücü olan ise şu:
Kim üterse ütsün, ütülen millet olacak!
“Bir sapık gerekçe yapılarak “tarikatlara operasyon” başlığı altında… Dernek, vakıf, dergah, kültür merkezi, cemiyet ve bağlı kuruluşlar, şirketlere yürünecek. Listeleri hazır.”
Çocuk istismarcısı tarikat şeyhlerinin tedavüle sürülmesi muhafazakar camiada tedirginlik yaratıyor. Kafalardaki soru şu: 28 Şubat ruhu geri mi dönüyor? Tarık Toros “biriken alametleri” gazeteci kimliğiyle değerlendiriyor. Toros’un Tr 724’teki yazısı şöyle;
Diyeceksiniz ki:
Bırak yani planlayan planlasın.
Hatta kızacaksınız:
Şu zalim rejim gitsin de kim gelirse gelsin.
Ayar vereceksiniz:
Daha kötüsü olmaz kardeşim, dinsizin hakkından imansız gelir.
***
Ben gazeteciyim.
Ne devrimci ne karşı devrimci.
-Olayları izler,
-Önüme düşenleri teyit süzgecinden geçirir,
-Geriye doğru tecrübeyle kıymetlendirir,
-Arz ederim.
Beğenen beğendiğini alır.
Beğenmeyenin beğenmediği bana kalır.
Tespit başkadır, kehanet başka.
***
Çok alamet birikti:
“Muhalif cephe” son 5 yıldır olmadığı kadar hareketli ve dinamik.
AKP, 7 Haziran 2015’te sandıktan çıkamadı.
Bir daha kafayı kaldıramayabilirdi.
Olmadı.
Rejime yapacaklarını yapması için mehil verdiler, zaman tanıdılar.
Süre doldu.
***
Peki, karşı devrimi nereden çıkardın?
Türkiye’de bir kere devrim oldu, bu tek atımlık bir devrimdi.
Sonrasında her 10 senede bir tekrarlanmaya çalışıldı.
Onun için kalıcı hukuk bir türlü inşa edilemedi.
Mala mülke çökme ise devlet için kadim bir alışkanlık.
Özünde her şey devletin.
Canı sıkılınca masayı deviriyor.
***
Yerin dibine batsın, rivayeti kendinden menkul bir “şeyhin” çocuk tacizi, 28 Şubat süreci benzeri tarikat nefretine evrildi.
Muhafazakar mahalle tedirgin:
Buradan yürünüp önüne gelen içeri tıkılır kapatmalar el koymalar başlar mı, diye.
***
CHP Genel Sekreteri Selin Sayek Böke’nin sözleri bunun üzerine geldi:
-Özel sektör dediğiniz Türkiye’deki bütün kaynakları rantla yemiş olan 5 şirketten bahsediyorum. Ne müzakeresi yapacağız? Müzakere falan yok. ‘Bunlar artık kamunundur’ diyeceğiz ve devam edeceğiz. (Halk TV, 10 Eylül 2020)
***
Bizim medya grubuna çöküldüğünde akademisyen titri olan biri şöyle yazmıştı, Twitter’da:
“Ne yani, nasıl kazanılmıştı ki?”
Bugün silmiş.
Silinmeyen bir tweet var, şu günlerde Youtube yayınlarının gediklisi olan ekonomist Mustafa Sönmez:
-AKP de Cemaat de o malları halktan gaspettiler; şimdi pay kavgasındalar. O varlıklar kamunundur, kamulaştırılacaktır. Nokta. (17 Mayıs 2017, Twitter)
***
Kaygılarımı yazıştığım bir dostum, şu dizeleri hatırlattı:
Ayarını bozduğun kantar gün gelir seni tartar.
***
Şimdi:
Bir sapık gerekçe yapılarak “tarikatlara operasyon” başlığı altında…
Dernek, vakıf, dergah, kültür merkezi, cemiyet ve bağlı kuruluşlar, şirketlere yürünecek.
Listeleri hazır.
Kimsenin itiraz edemeyeceği, edenin sesinin duyulmayacağı bir ortam hazırlanıyor.
Saray tava gelirse bu Saray eliyle yapılacak.
Sonra?
Bitmeyecek tabi, turpun büyüğü heybede.
***
Yakın zamana kadar “şartlar yüzde 51 Erdoğan’ın lehinde” diyordum.
Artık demiyorum.
Asıl üzücü olan ise şu:
Kim üterse ütsün, ütülen millet olacak!