Yeni bir araştırmaya göre, kullanım ömürlerinin sonuna gelen internet uyduları ozon tabakasına zarar veren kimyasallar üretiyor.
Bir uydu miladını tamamladığında mühendislerin iki seçeneği bulunuyor: uyduyu yörüngeden çıkmaya zorlayacak kadar yavaşlatarak “kontrolsüz yeniden giriş” olarak adlandırılan bir şekilde atmosferde yanmasını sağlamak ya da uydunun inişini kontrol ederek onu Pasifik Okyanusu’nun uzak bir köşesine indirmek.
Geophysical Research Letters dergisinde yayınlanan araştırmaya göre, uydular yandığında, “atmosferde onlarca yıl kalabilen” ve “önemli ölçüde ozon tabakasının incelmesine” neden olduğu bilinen bir grup parçacık olan alüminyum oksit üretiyor.
Çalışma, yeniden atmosfere giren uyduların 2022 yılında atmosferdeki alüminyum oksit miktarında yüzde 29,5 veya 17 tonluk bir artışa neden olduğunu ortaya koydu.
Güney Kaliforniya Üniversitesi’nde astronotik alanında araştırmacı olan ve çalışmanın yazarlarından Joseph Wang, “İnsanlar bunun bir sorun haline gelebileceğini ancak son yıllarda düşünmeye başladılar,” dedi.
“Biz bu gerçeklerin ne anlama gelebileceğini inceleyen ilk ekiplerden biriyiz,” diye ekledi.
Bu Haberlerdeİlginizi Çekebilir
Araştırmaya göre, ortalama bir internet uydusunun ömrü yaklaşık beş yıl.
Çalışma için yapılan basın açıklamasında, “Şirketler daha sonra internet hizmetini sürdürmek için yeni uydular fırlatmak zorunda kalıyor, bu da planlı eskime ve plansız kirlilik döngüsünü devam ettiriyor,” denildi.
Bilim insanları megasatellitlerin yaratılması ile alüminyum oksit emisyonlarının yılda 260 metrik tonun üzerine çıkabileceğini ya da doğal seviyelerin yüzde 640 üzerine çıkabileceğini tahmin ediyor.
Uydu endüstrisinin lideri SpaceX’in yanı sıra Avrupa Uzay Ajansı ve Amerika Birleşik Devletleri (ABD) Uzay Geliştirme Ajansı da yakın gelecekte kendi takımyıldızlarını inşa etmeyi planlıyor.
Bilim insanları alçak dünya yörüngesindeki 8 bin 100 uydudan 6 bininin son birkaç yıl içinde fırlatılan Starlink uyduları olduğunu tahmin ediyor.
