Zeytinlik arazilerde madencilik yapılmasının önünü açan kanun teklifini protesto eden köylüler, açlık grevine başladı.
Türkiye’nin farklı kentlerinden gelerek Ankara’da toplanan grubun TBMM yakınlarındaki Cemal Süreya Parkı’ndaki eylemi ikinci haftasında devam ediyor. Köylüler, “seslerinin duyulmaması” üzerine açlık grevi kararı aldı.
TBMM önünde grup adına açıklamada bulunan Esra Işık, “14 gündür Cemal Süreya Parkı’nda gece gündüz, sıcak soğuk demeden nöbetteyiz. Her şeyimizi feda ettik. Evde gebe ineğimizi, ailelerimizi bıraktık ama bizi ne gördünüz ne duydunuz. Canımız yanıyor. Bugün Mecliste görüşeceğiniz maden yasası bizim ölüm fermanımızdır” dedi.
“Hayatlarımızı göz göre göre elimizden almanıza izin vermeyeceğiz” diyen Işık, konuşmasını şöyle sürdürdü:
Bu Haberlerdeİlginizi Çekebilir
“Bu yasa geçerse biz yok oluruz, üretim yok olur, toprak yok olur, yaşam yok olur. Biz görünmez değiliz. Biz de insanız. Bu yasa geri çekilene kadar açlık görevindeyiz. Bizi göz göre göre öldürecekseniz, kendiniz bilirsiniz.”
“Kanun, 22 yılda 10 kez delinmek istendi”
Türkiye Barolar Birliği (TBB) parkta eylemlerini sürdüren köylülere destek verdi.
TBB’den yapılan açıklamada, “Son 22 yılda daha önce on kez değiştirilmeye çalışılan Zeytinciliği Koruma Kanunu bu torba kanunla bir kez daha delinmeye çalışılmaktadır… Teklif bu haliyle yasalaşırsa geri dönülemez çevresel tahribatlar meydana gelebileceği gibi hukuk devleti ilkesi de kalmayacaktır” denildi.
AKP hükümeti geçtiğimiz yıllarda zeytinlik arazilerde madencilik faaliyetlerinin önünü açmaya yönelik çeşitli girişimlerde bulunmuş, bunlar toplumsal muhalefet veya yargı engeli ile karşılaşmıştı.
TBB adına yapılan açıklamayı okuyan Kent ve Çevre Hukuku Komisyonu Sözcüsü Nur Hilal Gündüz, şunları ifade etti:
“Bu kanunla korunan alan etiketi taşıyan yerlerde bile devlet kurumları ses çıkarmazsa maden şirketleri kolayca kazma vurabilecektir. Kurumlar ses çıkarsa dahi teklif, Enerji ve Tabi Kaynaklar Bakanlığı bünyesinde kurulacak bir kurula bu izinleri onaylatma yetkisi vermektedir. Diğer yandan ekonomik gerekçelerle bu madenlerin çıkartılması gerektiği söylenirken iklim ve orman fakiri ülkenin bu kaynaklarının ekonomik değeri gözetilmeden israfa yol açılmaktadır.”
