Sur’un büyük bir bölümü yıkıldı. Geride kalanlar polis bariyerleri ile çevrilen evlerini terk etmemek için direniyor.
Yerel halk evlerinin başlarına yıkıldığı bir ortamda bayram kutlayacak durumda olmadıklarını açıkça dile getiriyor. Zaten Sur büyük ölçüde boşaltıldığı için bayramlaşacak kimse de kalmamış. Esnaf iş yapamazken, kalanların bayram şekeri almaya istekleri bile yok.
Evrensel gazetesinden İnanç Yıldız ve Fırat Topal’ın haberine göre, Diyarbakır’ın Sur ilçesinde Alipaşa ve Lalebey Mahallelerinde mayıs ayından beri yıkım araklıksız sürüyor. Ramazan bayramını da yıkımla geçiren Sur halkı, evlerini boşaltmaları için her türlü baskı ve eziyete maruz kalıyor.
Bölgedeki hakim koku yıkıntılardan çıkan toz ve toprak kokusu. Oysa bayram zamanlarında Sur’un sokaklarını fırınlarda çıkartılan çörek kokusu kaplardı.
Zaten dört fırını olan Sur’un şimdilerde iki fırını kalmış. Diğer ikisi yıkılmış. Ona rağmen fırın neredeyse işlemiyor. İşçilerinin çoğunu da çıkarmak zorunda kalmış. Fırın sahibi Zeki Çelik, geçmişte bayramlarda fırın önünde çörek sırası olduğunu şimdilerde ise kimsenin gelip gitmediğini anlatıyor. Caddeler, sokaklar bomboş.
Çelik bayram sevincini yitirdiklerini söylüyor. Tek bayram ritüelinin çocuklar üzülmesin diye onlara bayramlık almak olduğunu anlatıyor. O da fırınının günlerinin sayılı olduğunu ve yakında mahalleden çıkarılacağının farkında. Bayramı değil, çocuklarının geleceğini düşünüyor. Yine de evi başına yıkılana kadar Sur’da kalmakta kararlı.
Sur’dan çıkarılıp TOKİ evi verilenlerin de sıkıntıları bitmiyor. Kimilerinin evine elektrik, su, yol ve çevre vergilerini ödeyemediği için evlerine haciz gelmiş. Tıpkı fırın gibi berber de bomboş Sur’da. Müşterisi olmayan berber az ötedeki kahvede okeye oturmuş. Berber Murat Arda eski bayramlarda dükkanının nasıl da dolu olduğunu şimdi ise sinek avladığını belirtiyor. Sıra kavgalarının yerini şimdilerde tek tük gelenler almış.
Mahalleden çıkarılan ancak akşamları mahalle kahvesine gelen Murat Tutuş da dertli. Gittiği yerde mutlu olmadığını söyleyen Tutuş, Sur’daki dostluk ve arkadaşlığın gittiği yerde olmadığını anlatıyor.
