Depremzedeler, sorunlarının çözülemediğini ve “sahipsiz bırakıldıklarını” ifade ediyor. Deprem bölgesindeki vatandaşlar, belediye, valilik veya AFAD gibi kurumlara sesini duyuramamaktan şikâyetçi.
Antep’te 48 yaşındaki Orhan Erdoğan isimli yurttaşın da kimseye sesini duyuramadığı için yaşamına son verdiği ortaya çıktı. Erdoğan, 6 Şubat depreminden kısa süre sonra, 27 Nisan 2023’te kimyasal madde içerek yaşamına son vermek istedi. Uzun süre tedavi gören Erdoğan 17 Mayıs 2023’te hayatını kaybetti.
Erdoğan’ın yaşamına son vermesinin ardından dikkat çeken bir ayrıntı açığa çıktı. Erdoğan’ın, intihar etmeden önce, kendi elleriyle inşa ettiği iki katlı binaya dair ağır hasarlı raporu verildiğini ama kararın doğru olmadığını belirterek binasının tekrar kontrol edilmesini istediği anlaşıldı. Ancak Erdoğan’ın belediye, Çevre ve Şehircilik İl Müdürlüğü ile valiliğe yaptığı tüm başvurular sonuçsuz kaldı. Yaşamına son veren Erdoğan’ın ölüm belgesinde de ölüm nedeni “Korozif madde alımına bağlı gelişen komplikasyonlar” şeklinde açıklandı.
Ölümünden bir yıl sonra ise Erdoğan’ın cep telefonunda, AKP’li Gaziantep Büyükşehir Belediye Başkanı Fatma Şahin’e, dönemin Gaziantep Valisi Davut Gül’ün Özel Kalem Müdürü Emrah Yıldız’a, AFAD’a, Şehitkamil Belediyesi ile Kaymakamlığı’na sosyal medya üzerinden gönderdiği mesajlar ortaya çıktı.
Mesajlarında ısrarla mağdur olduğunu vurgulayan Erdoğan’ın, “Evimiz boşuna yıkılacak. Bize ‘itiraz süreci geçti, bir şey yapamayız’ diyorlar. İntihar etmek üzereyim lütfen yardım edin” ifadelerini kullandığı görüldü.
ÖLÜMÜNE NEDEN OLDULAR
Orhan Erdoğan’ın oğlu Oğuz Erdoğan ise BirGün’e yaptığı açıklamada şunları anlattı: “Babam yaşadıklarını kaldıramadığı için intihar etti. Dönemin Antep Valisi Davut Gül’ün Özel Kalemi Emrah Yıldız’a ölmeden bir saat önce bile yazdığını gördük. Defalarca mesaj göndermiş ama kimse umursamamış. Annemle ben hayata tutunmaya çalışıyoruz. Ağır hasarlı dedikleri ama ağır hasarlı olmayan evimize hırsızlar yağmaladı. Israrla ‘itiraz süreci doldu, bu süreyi kaçırdınız’ dediler. Bu sorun çözülemez miydi? Babamın ölümüne sebep oldular. Depremde ölmedik ama deprem sonrasında öldük, bir yanımız eksildi. Annem çok kötü durumda, annemi de kaybetmek istemiyorum. Babam sesini duyuramadı. Bana evimize, anneme sahip çıkmamı vasiyet etti. Şu an dağ başında bir konumda oturuyoruz. İşime gidip gelirken yarım saat yürüyorum. Gece vardiyasında çalışıyorum, annem evde tek… Aklım hep annemde kalıyor… Babam için geç kaldılar en azından bizim için bir şeyler yapsınlar.”
