Tr 724’ten Sevinç Özarslan’ın haberinden aktarıyoruz;
KHK ile birçok ailenin hayatı karartıldı. Çocuklar yıllarca anne-babalarından, anne-babalar yıllarca çocuklardan ayrı kaldı. O yılların, yaşatılan acıların telafisi yok. Yaralar kolay sarılmıyor.
Baran ailesi de KHK’lar ile paramparça edilen ailelerden sadece biri. Sekiz yıl sonra tekrar bir araya geldiler. Geldiler ama nasıl…
8 yaşındaki kızları Esma Büşra, anne-babasıyla ilk defa aynı evde yaşamaya başladı. Çünkü daha dünyaya gelmeden babası tutuklandı. Doğduktan sonra, 2 yaşındayken annesi tutuklandı. Ve Esma ebeveynlerini, ancak 24 Eylül 2025’te annesi tahliye olduktan sonra aynı evde, aynı çatı altında görebildi.
Bu Haberlerdeİlginizi Çekebilir
Olan bitene o kadar inanamıyor ki, annesine sürekli ne diyormuş biliyor musunuz: “Anne gerçekten geldin mi?” Oğlu ise annesini ilk gördüğü an, tanımadı…
Bu haksızlıklara sebep olanlar; kim olursa olsun, bu çocukların döktüğü gözyaşının bir damlasının bile hesabını veremeyecek.
”Oğlum beni tanımadı”
Esra Baran, tahliye olduktan sonra çocuklarıyla eşinin Manisa’da bir parkta düzenlediği sürpriz bir piknikte ilk defa buluştu. Sosyal medyada da yayınlanan videolarda belki görmüşsünüzdür.
Babasının geldiğini gören Mustafa Burhan, koşa koşa gidip boynuna atlıyor. Babasının yanındakinin kadının annesi olduğu fark etmiyor. Fark ettiğinde ise hıçkırıklara boğuluyor.
Esra hanım diyor ki, “Oğlum uzaktan gelirken beni fark etmedi. Babasına koştu, Esma hemen fark etti ama oğlum babasına koştu, beni sonra fark etti ve birdenbire ağlamaya başladı. İnanamadılar. Kızım sürekli anne gerçekten geldin mi diye soruyor. Zihninde inanamıyor.”
Ya cezaevinde çocuklara hasret geçen günler nasıldı?
”Görüşten sonra herkes yatağında 2-3 saat uykuyla geçiriyordu”
“Cezaevinin en zor yanı, çocukların uzakta büyümesi. Her ay açık görüşe geldiklerinde biraz daha büyüdüklerini görmek hem sevindiriyordu, hem üzüyordu. Kızım beş kere yanıma geldi, gitti. O gittiğinde çok kötü oluyordum. Tabi ki zorluğun yanında kolaylıklar da vardı. Sağolsun arkadaşlar etrafımda pervane oluyordu. Aslında koğuştaki herkes açık görüşlerden sonra dağılıyordu. Uyku saati olmadığı halde, görüşten sonra herkes yatağında 2-3 saat uykuyla geçiriyordu. Ayrılık zor geliyordu, kimsenin bünyesi kaldıramıyordu. Eğlenceli ortamlarla acımızı unutmaya çalışıyorduk. Mesela amigurumiden mikrofon yapmıştık, kendi kendimize sokak röportajı yapıyorduk.
Eşim cezaevine girdiğinde ben 4 aylık hamileydim. Oğlum 2,5 yaşındaydı. Esma’nın doğmasına 5 ay vardı. Eşim tahliye olduğunda ben yoktum. Çocuklar 10 ay anneanneyle birlikte kaldılar. Sekiz yıl sonra aynı çatı altındayız. Kızım ilk defa anne- babayı bir arada gördü. Şu an bir arada olduğumuza inanamıyorum. Eşimin yan odada oturması bulaşık yıkarken tebessüm ettiriyor bana. Her ailenin yaşadığı bir şey ama bizim için ekstra kıymet taşıyor, beraber aynı evde yaşamak, aynı çatı altında bulunmak.” diye anlatıyor Esra Baran.
Baba memur, anne öğretmen
KHK’lı sağlık memuru Mikail Baran, Manisa İl Sağlık Müdürlüğü’nde çalışıyordu. 15 Temmuz’dan sonra sanki darbe girişimiyle bir ilgisi varmış gibi ihraç edildi. Şubat 2018’de ise tutuklanıp Manisa T Tipi Cezaevine konuldu.
O tutuklandığında eşi, Esra Baran dört aylık hamileydi. Oğulları Mustafa Burhan ise 2 yaşındaydı. Anne Baran, kızı doğduktan sonra gözaltına alındı ve çocuğu küçük olduğu için tutuksuz yargılanmasına karar verildi.
Ancak 1 Aralık 2022’de Edirne’de tekrar gözaltına alınıp tutuklanınca çocuklar hem annesiz hem babasız kaldı. Ev hapsi talebini bile asla kabul etmediler.
”Suçu kermeslere katılmak”
Esra Baran hakkında da soruşturma açılmıştı. Manisa’da KHK’lı ile kapatılan Şehzade Mehmet Kolejin’de din kültürü öğretmeni olarak görev yapan Esra Baran, kermeslere katılmak, dini sohbet vermek, maaşının yatırılması için Bank Asya hesabı açmak ve ByLock gibi gerekçelerle 7 yıl 6 ay hapis cezasına çarptırıldı.
En acısı ne biliyor musunuz? Hakkında ‘itirafçılık’ yapanlar, ‘onu da kermeslerde, dini sohbet ortamlarında gördük’ diye ifade vermesi.
Çocuklara bu süre içerisinde fırında çalışan dedeleri ve çocuk bakıcılığı yapmak zorunda kalan anneannesi baktı. Neyse ki çocuklar anneleri tutuklandıktan 10 ay sonra babalarına kavuştu. Mikail Baran’a da aynı gerekçelerle 8 yıl 9 ay hapis cezası verilmişti ve bu suçların cezasını 65 ay çektikten sonra Eylül 2023’te tahliye edildi.
Edirne’de tutuklanan Esra Baran 50 gün burada kaldıktan sonra Manisa E Tipi Cezaevine gönderildi. Manisa Ağır Ceza Mahkemesi Esra Baran’a 7 yıl 6 ay ceza vermişti. Yargıtay bu cezayı fazla buldu, verilen kararı bozdu. Yeniden yargılanan anne Baran’a bu kez 6 yıl 3 ay ceza verildi ve cezaevinde kaldığı 35 ay, göz önünde bulundurularak sekiz gün önce tahliye edildi.
Eğer Yargıtay bu cezayı onarsa Esra Baran 11 ay daha cezaevinde kalması gerekecek. Yine ayrılık, yine hüzün, umarım böyle bir onama olmaz ve çocuklar tekrar anneye hasaret kalmaz.
Baran ailesinin yaşadıkları, sadece bir ailenin dramı değil; binlerce insanın paylaştığı ortak bir acının aynasıdır. Çocukların kaybolan yıllarını hiçbir karar, hiçbir telafi geri getiremez. Ama en azından bundan sonra, yeni ayrılıklar yaşanmasın; çocukların gözyaşı artık kimsenin vicdanında kurumasın. Çünkü her gözyaşı, bu ülkenin hafızasında silinmez bir iz bırakıyor.
