Yeni sosyal medya yasasıyla özgürlüklerin daha da kısıtlanacağını söyleyen Ömer Faruk Gergerlioğlu, işkence gören insanların yargılandığı bir Türkiye’de yargı sistemine güvenmediğini ifade etti.
Yeni çıkacak sosyal medya yasası hakkında açıklama yapan Halkların Demokratik Partisi (HDP) Kocaeli Milletvekili ve TBMM İnsan Haklarını İnceleme Komisyonu Üyesi Ömer Faruk Gergerlioğlu, Türk yargısına neden güvenmediğini “İşkence yapanın değil, işkence yapılanın yargılandığı bir ülkede yaşıyoruz. Neden güveneyim ki!” ifadeleriyle değerlendirdi.
408 BİN SİTE, 7 BİN TWITTER HESABI, 10 BİN YOUTUBE KANALI YASAKLI
Bu Haberlerdeİlginizi Çekebilir
AKP Grup Başkan Vekili Özlem Topal, iki gün önce yeni çıkacak sosyal medya yasasıyla ne gibi değişikliklerin yapılacağını açıklamıştı. “Sosyal medyadaki hakarete, küfre, bu medya aracılığıyla yapılan tacizlere son vermeyi hedeflediklerini belirten Topal, önceliklerinin sosyal medya ağlarının kapatılması olmadığını söyledi. Hali hazırdaki yasalarla Türkiye’de 408 bin web sitesi, 130 bin URL, 7 bin Twitter hesabı ve 40 bin “tweet”e yasak getirildi. 10 bin YouTube kanalı engellendi.
“ÇATLAK SESLERİ KISMAYA ÇALIŞIYOR”
“İktidarın hâlâ doymadığını ve daha fazla yasaklama getirmeye çalıştığını ifade eden Ömer Faruk Gergerlioğlu, iktidarın yeni yasayla çatlak sesleri kısmaya ve daha çok yasak getirmeyi planladığını söyledi.
Gergerlioğlu, “Şimdi, “sosyal medya yasası” niye getirildi? Hepimiz biliyoruz burada iktidar, erimekte olan oy oranını kurtarabilmek ve iktidarını kaybetmemek, muhalefetin sesini kısabilmek için sosyal medya yasası getiriyor. Zaten anaakım medya boyunduruğu altında, şu anda sosyal medya yasasıyla da çatlak sesleri kısmaya çalışıyor. Anaakım zaten iktidarın emrinde, “fakirin medyası” diyeceğimiz sosyal medyanın da sesini kısmaya çalışıyor. Bu kabul edilebilecek bir şey değil. Getirilen maddeler gerçekten ciddi bir kısıtlama olacağını gösteriyor.” dedi.
Gergerlioğlu, bu yasanın Almanya’da da olduğunu vurgulayan iktidara ise şöyle cevap verdi: “Yasayı getirenler itiraz ediyorlar, “Bu, Almanya’da da var.” Evet, Almanya’da da var ama orada hukuk var, burada hukuk yok; hepimiz biliyoruz… Ben Türk yargısına güvenmiyorum. Çok net söylüyorum, iktidarın boyunduruğu altında, bağımsızlığı ortadan kalkmış bir yargı var.”
Gergerlioğlu’nun açıklamalarından başlıklar şöyle:
Şu ana kadar sulh ceza hâkimlikleri erişim yasağı getiriyordu, bundan sonrasında da içeriği engellemeyi getiriyor. Zaten iktidarın güdümünde olduğunu hepimiz biliyoruz sulh ceza hâkimliklerinin ve itiraz ettiğiniz takdirde, aynı mahkemeye değil, bir başka mahkemeye itiraz edebiliyorsunuz. Orası itirazı reddettiğinde, itirazınız reddedilmiş ve karar kabul edilmiş oluyor. Daha sonrasında Anayasa Mahkemesine gitme durumundasınız. Anayasa Mahkemesine gitseniz ne olur? Çünkü, hani, sulh ceza hâkimlikleri Anayasa Mahkemesinin kararlarını da hiçe sayıyor. Bakın, iki buçuk yıl sonra çıkan Wikipedia yasasını kabul etmeyen sulh ceza hâkimliklerinin olduğu bir yerde biz sosyal medya yasası çıkarmaya çalışıyoruz. El insaf diyorum.
ALMANYA’DA HUKUK VAR, TÜRKİYE’DE YOK
Şu ana kadar zaten büyük yasaklamalar getirilmiş; 408 bin web sitesi, 130 bin URL, 7 bin Twitter hesabı ve 40 bin “tweet” yasağı var, 10 bin YouTube kanalı yasaklanmış ve iktidar hâlâ doymamış, daha fazla yasaklama getirmeye çalışıyor. Aslında 2 önemli husus var: Birincisi, bu sulh ceza hâkimliklerinin durumu. İkincisi, sosyal ağ temsilciliği meselesi. Eğer temsilci bulundurmazsa para cezası ve bant kısıtlaması yani Twitter’a, YouTube’a ulaşamama durumu var. Yasayı getirenler itiraz ediyorlar, “Bu, Almanya’da da var.” Evet, Almanya’da da var ama orada hukuk var, burada hukuk yok; hepimiz biliyoruz.
Hukukun Üstünlüğü Endeksi’nde 126 ülke arasında 109’uncu sırada olan, medya özgürlüğü alanında 180 ülke arasında 157’nci sırada olan, daha geçtiğimiz hafta yayınlanan bir Demokrasi Endeksi’nde 179 ülke arasında 140’ıncı sırada olan bir ülkeden bahsediyoruz. Biz muhalifler bu sayıları, bu endeksleri söylemiyoruz arkadaşlar; uluslararası, bilimsel endeksler bunu söylüyor. Net bir şekilde ülkenin durumu ortada ve “Almanya’da da bu yasa var.” diyorsunuz. Almanya’daki yasa, bu yasa teklifiyle aynı değil bir kere, Almanya’da sosyal medyaya yönelik kısıtlamalar var ama Türkiye’de tüm web sitelerine yönelik bir kısıtlama kararı alınmak isteniyor. Ben Türk yargısına güvenmiyorum. Çok net söylüyorum, iktidarın boyunduruğu altında, bağımsızlığı ortadan kalkmış bir yargı var.
İKTİDAR SOSYAL MEDYA PLATFORMALARI TÜRKİYE’DEN GİTSİN İSTİYOR
Şimdi, baktığımız zaman, iktidar zaten sosyal medya şirketleriyle de konuşmamış. Profesör Yaman Akdeniz’le görüştüm, iktidar herhangi bir sosyal medya şirketiyle de oturup konuşmamış ve yasanın çıkması sonrası, bu Facebook, Twitter gibi firmalar Türkiye’den çekildiği zaman da zaten bir kaygısı yok iktidarın, “Giderseniz gidin, zaten ana akım medyayla istediğimi söylemeye devam edeceğim.” diyor ve hiç kimseye bilgi verme ihtiyacı da hissetmiyor. Ben bu yargıya niye güveneyim ki? Çünkü işkence yapanın değil, işkence yapılanın yargılandığı bir ülkede yaşıyoruz. Ben bu yargıya niye güveneyim ki?
Muhammed Safitürk davasını hepimiz biliyoruz. Bu davada, kaymakamlık yazı işleri müdürü olan Şeref Mesutoğlu hiçbir somut bilgi, belge, delil olmadan katil ilan edildi ve Yargıtay da maalesef bu kararı onadı. Ama şu çok ilginçtir, davayı çok yakından A’dan Z’ye yıllardır takip eden Kaymakam Muhammed Safitürk’ün babası ve kardeşi bile katilin bu kişi olmadığını aylardır, yıllardır haykırıyor ama Yargıtay onadı. İşte, böyle bir Yargıtayla karşı karşıyayız.
BEBEK MAMASI ALANLARIN İHRAÇ EDİLDİĞİ BİR ÜLKEDE YAŞIYORUZ
Benim yargıya daha gelmeden idari kurumlara niye güvenmemem gerektiğine dair bir örnek, OHAL Komisyonundan bir örnek daha bugün basına yansıdı. Bakın, çok ilginç bir yargı kararı o yüzden yargıya güvenmiyorum, “Yargıya niye güvenmiyorsun?” diye sorduğunuz zaman işte bakın bu örnek yine çok ilginçtir. Şöyle bir olay var: 2013 yılında Van’da bir kişi bebeğine mama alıyor, doktor rapor yazıyor, 120 tane bebek maması. Zaten ben de doktorum raporlu bir bebek maması yazılınca 120 tane yazılır. Eczaneden kişi bu mamaları alırken birisi onu görüyor, “Efendim, falanca şahsı da besin mamaları çıkarırken gördüm, onu şikâyet ediyorum.” diyor. Hakkında soruşturma açılıyor ama herkes biliyor ki bebeğe alınmış bir mama, yani dağdaki insana, yetişkin için olacak bir şey değil, bebeğe alınmış bir mama. Soruşturma açılıyor yine de ve takipsizlik veriyor savcı, her şey ortada, 2013 yılında oluyor bu olay. Şahıs daha sonra Van Büyükşehir Belediyesine giriyor ve orada çalışmaya başlıyor ve aniden KHK’yle ihraç ediliyor, neden ihraç edildiğini de bilmiyor ve daha iki gün önce OHAL Komisyonu açıklandı hakkındaki rapor açıklandı, ret. Ret kararına baktığı zaman 2013 yılında hakkında açılan soruşturmanın gerekçe gösterilerek ihracına neden olduğu ve bunu gerekçe göstererek de OHAL Komisyonunun ret verdiğini öğreniyor, şu skandal bir durum. Bırakın daha yargıya gitmeden dört yıl bekleyen bir insan 2013’teki takipsizlik aldığı bir dosyadan hayatının yedi yıl boyunca karartıldığını öğrenmiş oldu. İşte, yargının durumu bu. Hani, diyorsunuz ki “Türk yargısına teslim edeceğiz, efendim işte her şey tertibe düzene girecek.” Böyle bir şeye teslim ediyoruz. Evet, şu ana kadarki sulh ceza hakimliklerinin bazı kararlarını Twitter uygulamıyordu, iyi de yapıyordu çünkü tamamen iktidarın emrinde alınan kararlardı ve özgürlükleri kısıtlayan kararlardı.
UNUTULMA HAKKI İLE ÖZGÜRLÜKLER KISITLANIYOR
Şu anda da unutulma hakkı getirilerek özgürlük kısıtlanıyor, özgürlük naraları altında özgürlük kısıtlanıyor. İşte, eski dosyalar, eski birtakım fotoğraflar rahatsız ediyor iktidardaki bazı arkadaşlarımızı ve bunların ortadan kaldırılmasını istiyor. Google’dan nedense bir türlü kaldırılamıyor. O fotoğrafları hepimiz görüyoruz ve o fotoğraflar bu şekilde kaldırılacak hepimiz bunu çok iyi biliyoruz. Sosyal medya yasası gerçekten kabul edilecek bir yasa değil, Almanya örnek gösterilerek kabul edilebilecek bir yasa değil çünkü Almanya ölçeğinde bir ülke değiliz. Güçsüzün, zulme uğrayanın sesini çıkarabileceği tek mecra kalmıştı onu da ortadan kaldırmak istiyorlar!
MELEK ÇETİNKAYA’YA ZULÜM YAPILIYOR
Güçsüzün, zulme uğrayanın sesini çıkarabileceği tek mecra kalmıştı, sosyal medya ve oradan sesini çıkarması da engellenmiş oluyor. Şu vahim yargısal örnekleri de verdim. Harbiyeli öğrenci annelerinin sesi olmaya çalışıyorum. Kimse onları duymak istemiyor ama apaçık belli ki bu öğrenciler masum ve onların masumiyetini haykıran bir öğrenci annesi Melek Çetinkaya sırf dört yıldır yapılan bir zulümdür!
Ve en sonunda şunu da söylemek isterim, Şu darbeye karıştığı iddia edilen erlerden sonra bakın.. dört yıldır bu konuda çok söz sarf ediyorum. Harbiyeli öğrenci annelerinin sesi olmaya çalışıyorum. Kimse onları duymak istemiyor ama apaçık belli ki bu öğrenciler masum ve onların masumiyetini haykıran bir öğrenci annesi Melek Çetinkaya sırf dört yıldır yapılan bir zulümdür, haksızlıktır dediği için şu anda tutuklanmış durumda. Düşünün, bugün Yargıtayın karar verdiği bir husus çünkü Yargıtay diyor ki o erler emir dinlemek zorundaydı. Harbiyeli öğrenciler de emir dinlemek zorundaydı ve tek kurşun sıkmamışlardı buna rağmen bu çocuklar defalarca müebbet hapse mahkûm edildiler. Acımasızca, vicdansızca mahkûm edildiler ve şu anda gencecik yaşlarında bu çocuklar zindanda çok zor durumda 7 kişilik koğuşlarda 45 kişi kalıyorlar, Silivri’de bu bir zulümdür buna itiraz eden Furkan Çetinkaya’nın annesi Melek Çetinkaya üstüne tutuklandı. Böyle bir ülkede ben yargıya güvenebilir miyim arkadaşlar? Böyle bir ülkede sosyal medya yasası adil bir yargı getirebilir mi?
“Sosyal Medya Yasası konusunda ben bu yargıya niye güveneyim ki? Türk Yargısına Güvenmiyorum! İşkence yapanın değil, işkence yapılanın yargılandığı bir ülkede yaşıyoruz.
