Bakanlık verilerine göre, cezaevlerinde anneleri ile birlikte kalan çocuklar, 2014’ten bu yana ilk kez ücretsiz bakım desteğinden yararlanamadı.
TBMM Kadın, Erkek Fırsat Eşitliği (KEFEK) Kadınların İş ve Aile Yaşamlarının Uyumlaştırılmasında Karşılaşılan Sorunların Tespiti ve Çözüm Önerilerinin Belirlenmesi Alt Komisyonu’nda milletvekillerine bilgi veren Aile ve Sosyal Hizmetler Bakanlığı temsilcisi, cezaevlerinde kalan çocukların “sahipsizliğini” gözler önüne seren veriler paylaştı.
TBMM KEFEK Alt Komisyonu’nda çocuklara yönelik çalışmalar hakkında bilgi veren Aile ve Sosyal Hizmetler Bakanlığı Çocuk Hizmetleri Genel Müdürü Musa Şahin, ücretsiz bakım desteğinden yararlanan çocuk sayısında, bir önceki yıla göre artış yaşandığını ifade etti. Şahin’in sunumuna göre, 2021 yılında 2 bin 775 çocuk ücretsiz bakım desteğinden yararlanırken bu yıl sayı, 2 bin 972’ye yükseldi.
61’DEN SIFIRA DÜŞÜŞ
Şahin’in açıkladığı veriler arasında, cezaevlerinde kalan çocuklara yönelik destekler de yer aldı. Buna göre, ücretsiz bakım desteğinden yararlanan cezaevindeki çocuk sayısı 2014 yılında 61’di. Bu sayı hemen her yıl azaldı. Geçen yıl ücretsiz bakım desteğinden yalnızca bir çocuk yararlanırken bu yıl bu sayı sıfıra düştü.
YAZILI YANIT VERECEK
Şahin’in sunumunun ardından söz alan CHP Bartın Milletvekili Aysu Bankoğlu, cezaevlerinde ücretsiz bakım desteğinin önemine dikkat çekerek, cezaevlerindeki çocukların bu destekten yararlandırılmamasının nedenini sordu. Çocuk Hizmetleri Genel Müdürü Şahin ise bu soruya daha sonra yazılı olarak yanıt vereceğini bildirdi.
ÇOCUKLARA DESTEK ŞART
Bakanlığın verilerini BirGün’e değerlendiren İnsan Hakları Derneği yöneticisi Nuray Çevirmen, bakım desteğinden en çok yararlanması gerekenlerin cezaevlerindeki çocuklar olduğunu belirtti. Çevirmen, şunları söyledi:
“Kalabalık koğuşlarda çocuğun uyku düzeni olamıyor, çocuğun gürültü yapmaması için üzerinde bir baskı oluşuyor ve çocuk kendini ifade edemediği için içine kapanıyor. Ailede rol model olarak alacağı ve güven duyacağı ortamdan uzak kaldığından anne-baba ve kendisinin yerini anne, kurum idaresi ve beraber kaldıkları yetişkinler oluşturuyor. Çocuk için ayrı oda bir yana ayrı yatak talepleri bile karşılanmıyor. Annesi ile birlikte uyuyan çocuğu bekleyen riskler ve kazalar da olası. Her şey onların aleyhine iken bakım ve desteklerden en çok onlar yararlanmalı.”
Çocukların kurumdan uzaklaşmalarının en sağlıklı karar olacağını ifade eden Çevirmen, “Hapishanede kalan çocukların gelişimleri hapishane koşullarından kaynaklı olarak sağlıklı olamıyor. 0-6 yaş arası dünyayı tanıma, anlama, öğrenme zamanlarıdır. Yaşamsal becerilerini kazanma, konuşma, yürüme, çevresini tanıma gibi ilk öğrenme ve dünya ile temasları gibi en kıymetli zamanlarını içerir” diye konuştu.
