“Sağlıkçıların görevlerini huzur ve işyeri barışı ile sürdürmeleri imkânsız hale getirilmektedir” diyen Genel Sağlık-İş, 14, 15 ve 16 Mart tarihlerinde ülke genelinde iş bırakacaklarını açıkladı.
Genel Sağlık ve Sosyal Hizmet Kolu Kamu Çalışanları Sendikası (Genel Sağlık-İş), sağlık emekçilerinin çalışma koşullarının iyileştirilmesi, mali ve özlük hakları açısından yaşadıkları sorunların çözümü için ülke genelinde iş bırakma kararı aldı.
Genel Sağlık-İş’ten yapılan yazılı açıklamada, “Taleplerimizle ilgili farkındalık yaratabilmek ve taleplerimizin karşılık bulabilmesi, sağlık emekçilerinin öneminin bir kez daha anlaşılabilmesi için 14, 15 ve 16 Mart 2022 tarihlerinde iş bırakıyoruz” ifadelerine yer verildi.
‘SAĞLIKÇILARIN GÖREVLERİNİ HUZURLA SÜRDÜRMELERİ İMKÂNSIZ HALE GELMEKTEDİR’
Sağlık çalışanlarına yönelik şiddetin her geçen gün artığına dikkat çekilerek, “Görevlerini huzur ve işyeri barışı ile sürdürmeleri imkânsız hale getirilmektedir” ifadeleri kullanılan açıklamada,
“Sağlık emekçilerini hedef alan fiziksel ve psikolojik saldırıların gün geçtikçe artış göstermesi, hem mesleki saygınlığı yerle bir etmekte hem de sağlık emekçilerinin huzurlu bir çalışma ortamında görevlerini icra etmelerinin önünde büyük bir sorun oluşturmaktadır. Sağlık çalışanları, büyük bir fedakârlık örneği göstererek, yoğun çalışma temposu içerisinde, şiddete uğramayı göze alarak, görevlerini yerine getirmektedir. Sağlık hizmeti sunma amacında olan sağlık çalışanları, gösterdikleri fedakârlığın maddi karşılığını da alamamakta, her geçen gün kötüye giden ekonomik düzende, sağlık çalışanlarının adeta açlık sınırında yaşamasına göz yumulmaktadır. Sağlık çalışanlarının onurlu bir yaşam sürebilmesi adına daima iyileştirmeler talep edilmekte, fakat bu taleplerin hiçbirisi karşılık bulmamaktadır. Böyle bir ortamda taleplerin karşılık bulabilmesi adına farkındalık yaratılması zorunlu hale gelmektedir” denildi.
‘SAĞLIK EMEKÇİLERİNİN KÖTÜ ÇALIŞMA KOŞULLARI ACİLEN DÜZELTİLMELİ’
Taleplerinin karşılık bulması için ülke genelinde 14, 15 ve 16 Mart 2022 tarihlerinde bir kez daha iş bırakacaklarının belirtildiği açıklamada, talepler şu şekilde sıralandı:
1) Sağlık emekçilerinin ağır ve kötü çalışma koşulları acilen düzeltilmelidir.
2) Performans sisteminden vazgeçilip, ek değil, tek ödeme sistemine geçilmeli; sağlık emekçilerinin aylık maaşları asgarisi yoksulluk sınırı taban alınarak belirlenmelidir. Tüm ek ödemeler emeklilik hesaplamasına dâhil edilmelidir.
3) Tüm sağlık emekçilerini kapsayacak kademeli ek gösterge artışı yapılmalıdır.
4) Sağlık emekçilerine şiddet gösterenlere verilecek olan cezaların caydırıcı olabilmesi adına Genel Sağlık-İş tarafından hazırlanan, TCK’da kamu kurum ve kuruluşlarında sağlık hizmeti sunanlara karşı işlenen bazı suçlara ilişkin özel düzenlemeler içeren Sağlıkta Şiddet Yasa Tasarısı taslağı kanunlaştırılmalıdır
5) 30.06.2021 tarih ve 31527 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanan Aile Hekimliği Sözleşme ve Ödeme Yönetmeliği, nam-ı diğer “ceza yönetmeliği” geri çekilmeli ya da Yönetmelik, sağlık çalışanlarının çalışma koşullarını iyileştirecek, işyeri barışı getirecek şekilde revize edilmelidir.
6)Sağlık emekçilerinin çocuk bakım sorunun çözümü için haftanın 7 günü, 24 saat kesintisiz hizmet veren bakımevi, kreş ve anaokulu düzenlemesi hayata geçirilmelidir.
7) Yeterli sayıda sağlık çalışanı istihdam edilmeli, personel açığı kapatılmalıdır.
8) Tüm sağlık emekçilerine geçmişe etkili olarak yıllık 90 gün yıpranma payı hakkı verilmelidir.
9) Covid-19 için tüm sağlık çalışanlarına iş kazası meslek hastalığı kapsamında haklar veren özel bir düzenleme yapılmalıdır.
10) Sağlık emekçileri arasında farklı çalışma biçimlerine son verilmeli; kadrolu, güvenceli çalışma biçimi sağlanmalıdır.
11) Tüm sözleşmeli çalışma modellerine son verilmelidir.
12) Hizmet kollarında meslek hastalıkları tanımlanarak, öncelikle oluşmalarını engellemek üzere her türlü tedbir alınmalı ve teşhis, tedavi ve rehabilitasyon aşamaları ücretsiz ve öncelikli olarak yapılmalıdır.
13) Tüm sağlık emekçileri için ruhsal ve bedensel olarak onurlu, huzurlu, sağlıklı ve güvenli bir biçimde çalışabilecekleri iş ortamları sağlanmalıdır.
14) Aile sağlığı merkezi gider ödemeleri yeniden değerlendirilerek, ekonomik koşullar doğrultusunda artırılmalıdır.
15) Sağlığı piyasalaştıran politikalara son verilmeli, Atatürk’ün başlattığı ulusal, kamucu ve halkçı sağlık politikalarını tekrar hayata geçirilmelidir.
