Uşak’ta 8 yaşından 17 yaşına kadar babasının cinsel istismarına maruz kalan kıza annesi dahil kimse inanmadı. Annesi daha sonra olaya şahit oldu ancak bu sefer de görmezden geldi.
Alphan bugünkü yazısında, 1990 yılında Uşak’ta doğan A.A.,’nın 11 yaşında olan biteni annesine anlattığı annesinin “O senin baban. Öyle şey mi olur?” dediğini, babasının ise “İftira atıyor”yanıtını verdiğini yazdı.Reklam
‘Kediyi kapıya sıkıştırıp öldüren bir adamdı’
Hürriyet yazarı şöyle devam etti: “Ortaokulda istismar sürdü. A. bu kez babaannesine anlattı. Babaannesi ‘Kızdım ona, bir daha yapmayacak’ dedi. Okulda öğretmenlere ve müdüre anlattı. Okul müdürü A.’ya, isterse birkaç adam tutup babasını dövdürtebileceğini söyleyip ‘Ama’sını da ekledi: ‘Babanla aynı evde yaşamaya devam edeceksin. Senden bunun acısını çıkarır.’Artık sülalede duymayan kalmamıştı. Babaannesi amcasına anlatmış, halası duymuş, öz teyzesi öğrenmişti. Kimse bir şey yapmıyordu. A. babasından korkan bir çocuktu; kimse destek olmayınca polise gidemedi. Babası sokak köpeklerini tüfekle vuran, eve giren kediyi kapıya sıkıştırıp öldüren bir adamdı. Annesi aldatıldığını akrabalarına anlattı diye, 9 aylık hamile kadını darp etmişti.”
İstismarın A.A’nın lise yıllarında da sürdüğünü ve rehber öğretmenin “Gerçekten böyle bir şey varsa olay anında bağırmalısın. Yastığın altına bıçak koy veya yanına bir cam şişe al” dediğini aktaran Alphan, A.A’nın 17 yaşındayken bir gece taciz anında babasına “Yeter artık, bana dokunma” diye bağırmaya başladığını belirtti.
‘Evden uzaklaşma isteğiyle evlendi’
Hürriyet yazarı şöyle devam etti: “Sesine kardeşi ve annesi de uyandı. Annesi o gece kocasını suçüstü yakaladı ama A.’ya ‘Gebe mi kaldın sanki? Ne var bunda bu kadar büyütecek?’ dedi ve ekledi: ‘Polise gidersen ‘Başkasıyla halt yemiş, babasına iftira atıyor’ derim.’ Öğretmenleri, ‘Dava açarsak yetiştirme yurduna gidersin. 18 yaşında yurttan çıkınca gidecek yerin mi var?’diyerek çocuğu korumadı. Adam üç ay mahcup gezdi, herkesi pişman olduğuna inandırdı. İki ay namaz kılınca babaanne de inandı. Ama olayın üstünden üç ay geçmeden, A.’ya karşı psikolojik ve fiziksel şiddeti yeniden başladı. A. bir an önce o evden uzaklaşma isteğiyle evlendi. Sağlık meslek lisesi mezunuydu; evlendikten sonra Diyarbakır’a, ardından İzmir’e ve en son Manisa’nın Turgutlu ilçesine tayini çıktı.”
A.A’nın ikinci kızını doğurduktan sonra psikolojik rahatsızlıkları başladığını, eşini çocuklarının yanına yaklaştırmadığını ve çocuklara sarıldığında ona ‘sapık muamelesi’ yaptığını aktaran Alphan, “Eşi ‘Bu evlilik böyle sürmez’ deyince, 2016’nın Mart ayında belediyenin aile danışma merkezinde tedavi görmeye başladı. Doktor ‘posttravmatik stres bozukluğu’ teşhisini koydu ve eğer dava açmazsa terapiye devam edemeyeceklerini söyledi”diye yazdı.
Dava açılmadı
2016’nın Mayıs ayında A.A’nın savcılığa suç duyurusunda bulunduğunu, iki lise öğretmeni ve erkek kardeşinin şahitlik yaptığını ancak babaannesinin yalan ifade verdiğini aktaran Alphan, “Amcası ‘Benim hiçbir şeyden haberim yok’ dedi. A.’nın beden ve ruh sağlığı raporu da dahil olmak üzere dosya eksiksiz olmasına rağmen 2 yıldır hâlâ ortada iddianame yok. 2017’nin Nisan ayından beri dosya öyle duruyor. Dosyaya bakan savcı iki kez değişti. Bu, üçüncüsü. A.’nın babası ilk başta tutuklandı. Ama hâlâ iddianame hazırlanmadığı için, ‘Suçu sabit görülmemiş kişiyi hürriyetinden daha fazla yoksun bırakamayız’ denilerek adam, 6.5 ayın sonunda serbest bırakıldı.”
CİMER’e başvurunun ardından Aile Bakanlığı da davaya müdahil olmayı talep etti ancak dava halen açılmadı.
Alphan, davanın neden açılmadığının sorulduğunda “Savcılar aynı zamanda F.. dosyalarına baktığı için iş yükleri çok ağır, o dosyalar daha öncelikli” denildiğini yazdı.
