Bir yıllık OHAL’de Türkiye’de yaşanan iş cinayetlerini raporlaştıran İSİG Meclisi, iş güvenliğinin alarm verdiğini belirterek, bir yılda bin 963 işçinin yaşamını yitirdiğini açıkladı.
İLK ÜÇ SIRA: İNŞAAT, TARIM, TAŞIMACILIK
İş cinayetleri yaşanan işkollarında ilk üç sıranın inşaat, tarım ve taşımacılık sektöründe olduğunun belirtildiği raporda, “Ancak tarım işkolunda yüzde 10 civarında iş cinayetlerinde düşüş gözüküyor. Bu durumun temelinde ise gerek Güneydoğu ve Doğu Anadolu bölgelerindeki sokağa çıkma yasakları sonrası yaşanan sosyal-siyasal durumun etkisi, gerekse ülkemizde tarımın bir kenara atılmışlığı ve tarım alanlarının ranta açılmasının kısa vadede getireceği kar beklentisi yatıyor” denildi.
Metal, madencilik ve enerji işkollarındaki ölümlerde her geçen gün artışın olduğunun aktarıldığı raporda, “İş cinayetlerinin nedenlerinden trafik/servis kazaları, ezilme/göçükler ve yüksekten düşmeler her zaman olduğu gibi ilk üç sırada” denildi.
ÇOCUK ÖLÜMLERİNDE ARTIŞ YAŞANDI
OHAL döneminde çocuk işçi ölümlerinde de artışın olduğunun ifade edildiği raporda, çocuklara dair politikada hiçbir düzelmenin olmadığı belirtildi. 28-50 yaş grubundaki işçi ölümlerinde de artışın yaşandığının belirtildiği raporda, “Daha evvelki çeşitli raporlarımızda belirtmiştik. 28-50 yaş grubu örgütlülük, haklarını koruma gibi pratiklere daha aşina. Bu yaş grubundaki iş cinayetlerinin oransal artışı OHAL’in işçi sınıfının ana gövdesine dönük uygulamaların arttığının bir göstergesidir. Yani daha örgütlü, kendini koruyabilen işçi sınıfına dönük doğrudan bir saldırı gerçekleşti OHAL döneminde” denildi.
‘GUVENLİK ALARM VERİYOR’
OHAL’li bir yılda Türkiye’nin 80 şehrinde iş cinayetinin yaşandığının ifade edildiği raporda, “Sadece Ardahan’da iş cinayeti tespit edemedik. OHAL, Türkiye’nin sanayi kentlerindeki işçi sınıfının iş cinayetlerinde ölümünü yoğunlaştırmıştır. İstanbul bir yana özellikle Kocaeli, Bursa, İzmir, Antalya, Konya, Adana ve Manisa gibi Anadolu’nun önde gelen sanayi şehirlerinde işçilerin sağlığı ve güvenliği alarm vermektedir” diye belirtildi.
5 GREV ENGELLENDİ
OHAL sonrası 5 grevin “milli güvenlik” ve “sağlık” gerekçeleri ile yasaklandığının altının çizildiği raporda, “Ancak yasaklanan sadece grev değil sendikal örgütlenme özgürlüğüdür. Oysa iş cinayetleri sadece işçilerin söz ve karar haklarının sağlanması ile azalabilir. İşçilerin örgütlenmesi zaten Türkiye’de birçok şekilde engellenmeye çalışılırken bu durum OHAL’le birlikte iyice keyfileşti. Yani devletin tepesinin, AKP sözcülerinin ifade ettiği ‘halka ve işçilere OHAL yok’ söylemi sadece sözde kaldı. OHAL koşulları patronlar lehine ve işçiler aleyhine devam eden, bizim alanımızdan bakınca da iş cinayetleri rejimini kurumsallaştıran bir saldırı süreci olarak devam ediyor” denildi.
1963 İŞÇİ YAŞAMINI YİTİRDİ
Raporda iş cinayetlerinin aylara göre dağılımı şu şekilde verildi: “Temmuz (2016) ayının son 10 gününde en az 63 işçi, Ağustos ayında en az 206 işçi, Eylül ayında en az 150 işçi, Ekim ayında en az 169 işçi, Kasım ayında en az 196 işçi, Aralık ayında en az 141 işçi, Ocak ayında en az 161 işçi, Şubat ayında en az 133 işçi, Mart ayında en az 152 işçi, Nisan ayında en az 151 işçi, Mayıs ayında en az 146 işçi, Haziran ayında en az 165 işçi, Temmuz (2017) ayının ilk yirmi gününde ise en az 130 işçi yaşamını yitirdi.”
İŞKOLLARINA GÖRE DAĞILIMI
OHAL’li bir yılda iş cinayetlerinin işkollarına göre dağılımı ise şu şekilde verildi: “İnşaat, Yol işkolunda 449 işçi; tarım, orman işkolunda 360 işçi; taşımacılık işkolunda 287 işçi; ticaret, büro, eğitim, sinema işkolunda 126 işçi; metal işkolunda 105 işçi; belediye, genel işler işkolunda 96 işçi; madencilik işkolunda 86 işçi; savunma, güvenlik işkolunda 71 işçi; konaklama, eğlence işkolunda 59 işçi; enerji işkolunda 48 işçi; gıda, şeker işkolunda 36 işçi; sağlık, sosyal hizmetler işkolunda 36 işçi; petro-kimya lastik işkolunda 35 işçi; tekstil, deri işkolunda 34 işçi; çimento, toprak, cam işkolunda 30 işçi; ağaç, kağıt işkolunda 27 işçi; gemi, tersane, deniz, liman işkolunda 23 işçi; basın, gazetecilik işkolunda 4 işçi; iletişim işkolunda 4 işçi; banka, finans ve sigorta işkolunda 1 işçi; çalıştığı işkolunu belirleyemediğimiz 46 işçi yaşamını yitirdi.”
İş cinayetlerinin nedenlerine göre dağılımı ise şu şekilde verildi: “Trafik, servis kazası nedeniyle 486 işçi; ezilme, göçük nedeniyle 358 işçi; yüksekten düşme nedeniyle 335 işçi; kalp krizi/beyin kanaması nedeniyle 180 işçi; silahlı şiddet nedeniyle 118 işçi; elektrik çarpması nedeniyle 104 işçi; İntihar nedeniyle 87 işçi; zehirlenme, boğulma nedeniyle 80 işçi; patlama, yanma nedeniyle 43 işçi; nesne çarpması, düşmesi nedeniyle 35 işçi; diğer dedenlerden dolayı 123 işçi yaşamını yitirdi.
İş cinayetlerinin yaş gruplarına göre dağılımı ise şöyle:
“14 yaş ve altı 15 çocuk işçi,
15-17 yaş arası 36 çocuk-genç işçi,
18-27 yaş arası 278 işçi,
28-50 yaş arası 1032 işçi,
51-64 yaş arası 350 işçi,
65 yaş ve üstünde 81 işçi,
Yaşını bilmediğimiz 171 işçi yaşamını yitirdi.”
EN ÇOK ÖLÜM İSTANBUL’DA
İş cinayetlerinin şehirlere göre dağılımı da şöyle: 213 ölüm İstanbul’da; 89 ölüm Kocaeli’nde; 88’er ölüm Bursa ve İzmir’de; 78 ölüm Antalya’da; 68 ölüm Konya’da; 64’er ölüm Adana ve Manisa’da; 50 ölüm Denizli’de; 49’ar ölüm Ankara ve Aydın’da; 45 ölüm Mersin’de; 43 ölüm Samsun’da; 41 ölüm Tekirdağ’da; 35’er ölüm Gaziantep ve Muğla’da; 32 ölüm Kayseri’de; 28 ölüm Zonguldak’ta; 27’şer ölüm Diyarbakır, Sakarya ve Şanlıurfa’da; 25 ölüm Hatay’da; 22’şer ölüm Kahramanmaraş, Kastamonu ve Sivas’ta; 21’er ölüm Elazığ, Eskişehir ve Siirt’te; 20’şer ölüm Balıkesir ve Mardin’de; 18 ölüm Malatya’da; 17’şer ölüm Çorum, Düzce ve Ordu’da; 16’şar ölüm Çanakkale ve Niğde’de; 15 ölüm Bolu’da; 14’er ölüm Artvin, Giresun, Isparta, Karaman ve Tokat’ta; 13’er ölüm Burdur, Hakkâri ve Kütahya’da; 12’şer ölüm Adıyaman, Erzurum ve Sinop’ta; 11’er ölüm Afyon, Gümüşhane, Trabzon ve Tunceli’de; 10’ar ölüm Edirne, Karabük, Osmaniye ve Uşak’ta; 9’ar ölüm Bartın, Batman, Bitlis, Erzincan, Kırıkkale, Rize, Van ve Yalova’da; 8 ölüm Kırklareli’nde; 7’şer ölüm Ağrı, Aksaray, Amasya, Bingöl, Kilis ve Şırnak’ta; 6’şar ölüm Kars ve Nevşehir’de; 5 ölüm Bilecik’te; 4’er ölüm Çankırı ve Muş’ta; 3’er ölüm Iğdır, Kırşehir ve Yozgat’ta; 2 ölüm Bayburt’ta ve 26 ölüm yurtdışında yaşandı.
