Çayırhan Termik Santrali’nin özelleştirilmesine karşı direnen madenciler, yürüyüşlerini durdurma kararı aldı. İşçiler eylemlerine santral önünde kurulan çadırlarda nöbetleşe devam edecek.
Ankara’nın Nallıhan ilçesindeki Çayırhan Termik Santrali ve Maden Ocağı’nın özelleştirilmesine karşı çıkan işçiler, önce kendilerini madene kapatmış, daha sonra santral önünde beklemeye başlamışlardı.
Özelleştirme İdaresi Başkanlığı, maden ocağının özelleştirilmesine ilişkin ihaleye son teklif verme süresini 4 Aralık’tan 4 Mart’a uzattığını duyurmuştu.
Eylemlerinin 10’uncu gününde olan işçiler, bunun üzerine Ankara’ya planladıkları yürüyüşü durdurma kararı aldı.
Bu Haberlerdeİlginizi Çekebilir
Anka‘ya konuşan bir işçi şunları söyledi:
“Yürüyüşümüzden sonra bir etkileşim oldu ama bu bizim için tatmin edici bir durum değil. Sadece erteleme oldu 4 Mart’a. Bizim zaten amacımız belli, buranın varlık satışının iptal edilmesi. Biz sonuç alıncaya kadar devam edeceğiz. Şu anda yürüyüşümüz ertelendi ancak biz çadır eylemlerine devam edeceğiz. Sendikamız ne derse onların yönlendirmesiyle biz devam ediyoruz. Dünkü özelleştirme dairesince yapılan basın açıklamasında olumlu maddeler de var ama son maddede ihale verme süresi uzatılıyor.
Şu anda bizim bildiğimiz kadarıyla 17 firma ihaleye girmiş, belki bu 30’a çıkacak. Ortalık daha da karışacak. Biz buranın kesinlikle satılmaması yönünde eylem yapıyoruz. Burası madeni, santrali değerli yerler. Üretim durmuş değil, verimsiz bir yer değil. Devlete geçtikten sonra üretim düşmüş diye bir rapor tutulmuş herhalde. Kesinlikle öyle bir şey yok. Şu anda üretim artırılacak dense artırılacak pozisyonda.”
20 yıldır madende çalışan bir başka işçiyse şöyle konuştu:
“Biz buranın özelleştirilmesini ve varlıklarla birlikte satılmasını istemiyoruz. Ben aynı anda lojmanda oturan bir personelim. Lojmanlarımızın satılması demek Çayırhan’ın bütününün gitmesi demek. Buradaki sosyal hayatı zaten daha önceki özel şirket bitirdi. Devletimizin yapmış olduğu bir sürü havuzundan tutalım, dinlenme tesisine kadar her imkanı olan bir yer iken, ben çocukluğumda buraya tatile geliyormuşçasına, küçüklüğümden beri bu varlıkların hepsinin yavaş yavaş yok olduğunu gördüm. Daha da kötüye gitmesini istemiyorum.”
