Ukrayna’nın başkenti Kiev’in eteklerindeki bir yerleşim biriminde yaşayan Irina Kostenko’nun hayatı, 10 Mart’ta altüst oldu. 24 Şubat’ta ülkeyi işgal eden Rusya’nın askerleri biricik oğlu Aleksey’i öldürdü.
27 yaşındaki Aleksey’in adı, Birleşmiş Milletler’in ‘teyit edilen’ sayının dikkate alındığı açıklamasına göre öldürülen 1417 sivilin arasına yazıldı.
18 yaşındayken anne olan Kostenko’nun hayatı zor olmuştu. Oğlunu tek başına yetiştirmişti ama onu kaybetmek yaşadığı tüm zorluklarda ağır geldi. Onsuz yaşamak çok zordu.
Aleksey, evlerine 500 metre mesafedeki bir garajda otomobil lastiklerini değiştirerek geçimini sağlıyordu. Orduda görev yapmıştı ancak Rus askerlerinin hedefi olduğu gün yani 10 Mart’ta işyerine gidiyordu.
Kostenko, o gün evi terk etti ve orada Rus askerleri kalmaya başladı. Evine geçen cuma günü, askerler ayrılınca dönen Kostenko’nun ilk işi oğlunun yolda bulduğu cansız bedenini gömmek oldu.
BBC ekibi, onun uzun süredir muhatap olduğu, dışarıdan gelen ilk insanlardı. BBC muhabiri Jeremy Bowen’a evin bombalar nedeniyle nasıl harabeye dönüştüğünü gösteren Kostenko, oğlunun odasına girince gözyaşlarına boğuldu: “Şimdi yapayalnız kaldım. Oğlum gencecikti, yaşamak istiyordu ama bu hakkını elinden aldılar.”
Hıçkıra hıçkıra oğlunun fotoğraflarını okşayan acılı anne, Aleksey’in bir tabutu bile olmamasından yakındı: “Onu taşıdım buraya gömdüm. Köpekler eşelemesin diye mezarın üzerine battaniye ve tahta parçasını koydum. Onu bir halıya sarıp gömmek zorunda kaldım. “
“Bahçede bırakılan çöplere bakılırsa -bira-viski, vodka şişeleri- Rus askerleri burada iyi vakit geçirmiş. Böyle bir davranış biçimine inanmak zor ve daha da kötüsü Ukyrana’da benzerleri çok yaşandı ve hala yaşanıyor” diyen Bowen, Kostenko’ya Rus askerlerine, “Neden oğlumu öldürdünüz diye sorabildiniz mi” sorusunu yöneltti.
Yanıtı, “Cipler içindeydiler, öldürüp kaçtılar zaten öyle olmasa da onlara nasıl sorulur? Ben de onların ölmesini istiyorum” diyen Kostenko, oğlu olmadan nasıl yaşayacağını bilmediğini söyledi.
