Analiz / İsmail S. Gülümser
Başta Türkiye olmak üzere dünyanın değişik coğrafyalarına dağılmış gönüllülerin, bulundukları ortamlarda yaşanan korkunç tahribata karşı setler oluşturarak yoluna devam etmesi, bu konuda bıkmadan usanmadan yeni yöntemler gelişmesi hepimizin ümitlerini harekete geçirdi.
Ülkeyi bir huzur adacığı haline getirip, dünyanın parmakla göstereceği bir şekle dönüştürürken, sadece kendi kapasiteleriyle sınırlı hizmet üretme bencilliğine girmediler. Kazandıkları yüksek motivasyonla, olumlu duygu ve düşüncenin yayılması için diyaloglar kurdu, insanı değer ortak paydasında buluşma yolları aradılar.
Karanlıktan hoşlananlar hizmetlerden rahatsız oldu
Tüm insanlığı kucaklayacak enginlikte bir gönle sahip yeni bir neslin doğuşu, karanlıktan hoşlananları rahatsız etti. Bir fırsatını bulup ele geçirdikleri güçle, gözyaşlarıyla sulanmış binlerce faaliyeti ellerinde baltalarla kırıp dağıtmaya koştular. Başkasının malına çökmeyi meşru gören hırsızlar gibi, bin bir emekle ortaya konan eserleri yağmaladılar. Her kesimden insanın çocuklarını kötülükten koruyup, onlara olumlu davranış kazandıran cennet nümün yerleri yıktı, insanları yaptığı güzel hizmetlerle suçladılar.
Dinin temel hedefi adaleti tesis etmek, ahlakı, canı, malı ve nesli korumak olduğu halde, dindar olduğunu iddia eden bir grup yönetime geldikten sonra bunların hepsini çiğnedi. Zorbalık hak ve hukuku gaspı dinle yasaklanmışken onlar, istediğini kısa yoldan elde etmek için her türlü zulüm ve haksızlığı meşru gördü. Ele geçirdiği medya ve devlet imkanlarını faydalı faaliyetleri yok etmek için kullandı.
Karanlığı aydınlatmak üzere esnafların mali desteği, eğitimcilerin büyük özverisiyle kurulmuş ocakları söndürdü. Ellerinde meşalelerle ülkenin en ücra köşelerine kadar ulaşmış insanların alın teri ve göz nuruyla ortaya koyduğu hizmetleri, yerine hiçbir şey koyma gereği duymadan parçalayıp dağıttılar.
Yaşanan problemlere takılmadılar
Haramiler gibi en temiz çabaları yıkanların, çok büyük tahribata sebep olduğu muhakkak. Fakat gönüllüler, bugüne kadar hep yüce yaratıcının yardımıyla başarılı olduklarına inanıyor. Bundan sonra da yılmadan üzerlerine düşen görevi yaparlarsa yeniden aynı desteği görecekleri ümidini taşıyor. Yüce yaratıcının, kâbus gibi ülke üste üstüne çökmüş bu kötülüğü dağıtacağından şüphe duymuyorlar.
Onlar, Allah’la ilişkilerinin zarar görmesi dışında hiçbir maddi problemi gözünde büyütmüyor. Bugün yaşanan karalama ve dışlamak için sürdürülen psikolojik savaş taktiklerine aldırmıyor. Karnı burnunda hamile kadınları bile hapse atanların en ağır zulmüne direniyor, dar imkanlarla yetişebildiklerine destek veriyorlar. Yaşam hakkı gaspı, mal ve mülkün alınması, yeni işin kapatılıp geçim kaynağının dağıtılmasına katlanıyorlar. Bütün hizmetlerin engellenmesi, hayat standardının sıfırlanması dahil hiçbir şey onları yıldırmıyor, en küçük bir fırsatı kullanıp oradan çıkış yolu arıyorlar.
Geçmişte iradi tercihle yurt dışına gidenlere, bu kez hicret zorunda kalmışlar da eklendi. On binlerce gönüllü, dünyada güvenle sığınabileceği ülkelere doğru dağıldı. Daha çok medeni coğrafyalar, göçmenlere kapı açtığından, yeterince ulaşamadıkları ülkelere kendilerini anlatma fırsatı yakaladılar.
Başlangıçta iftiraların etkisiyle bazı devletler tereddüt yaşasa da onlara kucak açtı ve gözlediler. Yanlışa kapalı tutumları, insani değerlere bağlı yüksek ahlak anlayışları ile tanındı, duru düşüncelerini olumlu davranışlarını herkese gösterdi varsa şüphe ve endişeleri giderdiler.
Davranışlarıyla her yerde olumlu etki bıraktılar
Gönüllüler, çok çirkin yaftalarla yapılan kötü sözlere takılmadı, yalan ve iftiralarla oyalanmak yerine kendi işlerine yoğunlaştı, mevcut şartları en iyi değerlendirmeye çalıştılar. Gittikleri yerlerde yakın komşulardan başlayarak ilişkide oldukları insanlarda yüksek değer yargılarıyla kabul gördü, belki servetle elde edilemeyecek kadar geniş çapta olumlu kanaati dünyaya yaydılar.
Yapılan her türlü suçlamaya karşı kendilerini doğru üslup kullanarak anlattı, insan sevgilerini, gönül enginliklerini davranışlarıyla ortaya koydular. Kimseyle kavga etmediklerini, tüm dünyayla köprü kurmayı amaçladıklarını kanıtladılar. Yüce yaratıcının mükemmel donanımla yarattığı her insana ulaşacak yollar aradı, her kültürün değer yargılarına saygılı olduklarını gösterdiler.
Detaylara takılmadı, farklılıkları kavga sebebi yapmadı, tam entegrasyonla oranın bir parçası olmak için ellerinden gelen gayreti gösterdiler. Güvene dayalı kurulan diyalog köprüleri ile, hem onların değer yargılarından istifade etti, hem de kendi güzelliklerini paylaştılar.
Her yerde aynı ölçüde etkinin olmayacağını biliyor, herkesin gönlüne sevgi tohumu ekip çimleneceği anı sabırla bekliyorlar. Bunu yaparken kendileri olmasa bile yeni neslin bulunduğu ortamın cazibesine kapılmasına, asimile olup kaybolmasına karşı da tedbir alıyorlar. İrili ufaklı birçok sera kuruyor, gençlere beslenme kaynaklarından faydalanacak roller veriyorlar.
Tatil dönemlerinde, kız ve erkek çocuklar için hazırlanmış ayrı kamplarda görev alan rehberler, sahip olduğu değer yargısını onlara aktarmak için yoğun mesai harcadı. İnanç temellerini oluşturacak eserler, akran grubu içinde birlikte konuşuldu. Gençlerin, bağışıklık sistemi güçlendirildi, dış etkiyle oluşacak dejenerasyona karşı dirençleri artırıldı. Grup oluşturulan yerler bunu yaparken, bu imkana sahip olmayanlar, çocukların asimile olmasını önleme gibi bir kaygıyla hareket etti. Onlar da yakın çevrenin birleşerek yaptığı kamplar ya da sanal ortamları kullanarak çocuklarına donanım kazandırmaya çalıştı.
Zulüm devam etmez
Gönüllüler, inançsızlık akımlarının belki etkisini sürdüreceğini, ama zulmün asla kalıcı olmayacağını inanıyor. Bu yüzden hiçbir problem karşısında hayal kırıklığına düşmedi, ortak akılla her duruma uygun tavır belirledi, karşılarına çıkan her engeli aştılar. Şartlar çok ağır olsa da yeni yaklaşımlar geliştirerek toplumsal yaşamda ortaya çıkan hata ve kusurları ortadan kaldırmak için tekrar kolları sıvadılar.
Zalimlerin kurduğu düzen, halktan alıp bir grup azınlığa aktarma olduğu, yani sömürüye dayandığı için ülkede çalışma ortamı bozuldu. Ümidi yıkılmış çoğunluğun, işten el çektiği bir yerde verimlilik kayboldu. Güvende hissetmeyenler, yatırımdan kaçındığı için yeni istihdam alanı açılmadı. Gideri devam ederken, geliri düşen halk masrafı kısmak için şehirden kaçtı, ancak çöküş zamana yayıldığından geç fark edildi.
Kıskançlık hissi, bir rakibin çekilmesiyle kolayca sonuca ulaşma beklentisi, yalana kanıp başarılı birinde kusur arama arayışı, kendine verilecek payla avunma duygusu, tehdit korkusu gibi birçok sebebi kullanarak oluşturulan bir konsorsiyum uzun süreden beri soykırımın hizmetinde. Muhaliflerin, toplumun beğenisini kazanmış işlerini elinden alıp dağıtmaya ya katkı sundu ya destekledi ya da sesiz kalarak izin verdiler.
Yaradılışı gereği her insan adaletsizlikten rahatsız olur, uygun ortamı bulduğu anda hakkın yanında yer alıp, zayıfa kol kanat germeye muhtaca el uzatmaya meyillidir. Zulümle dev saltanat kuranlar, çok güçlü gibi görünseler de menfaat etrafında birleşen ortaklar, yeni bir çıkar çatışmasıyla her an dağılıp gidebilir. Bazen yanlışa alet olanlar bile, vicdani bir rahatsızlıkla haksızlık karşısında hatasını düzeltmeye yönelebilir.
İnsan tabiatıyla savaşıyorlar
Zorbalar, insan tabiatına aykırı bu savaşta başarı şanslarını her geçen gün kendi elleriyle tüketiyor. Zalimin baskı ortamında sessizliğini koruyanların, sürekli artarak devam eden hatalara karşı içlerinde biriktirdiği öfke ve isyan giderek büyüyor. Toplumu istedikleri gibi yönlendirmek için MİT’de ürettikleri yalanlar, uyguladıkları sansür ve yasaklar kusuru örtmediğinden şiddetin dozunu yükseltiyorlar.
Adalet duygusunun kaybolmasıyla doğan nefret, bugün bastırılsa da bile bir şekilde yeniden patlak verir. Bu yüzden zalimler, toplumsal tepkiden kaçınmak için her işine bir kılıf uydurup meşrulaştırma derdine düşüyor. Dün cemaati suçla ilişkilendirmek için ortaya konan senaryolar, bugün rakip olması muhtemel belediye başkanlarını tutuklayıp iftirayla suç uydurmanın arkasında yaptığını gözlerden kaçırma gayreti var.
Yalancının desteğini alarak kusurunu örtme, başkasını karalayarak alternatifsiz olma çabası boşunadır. Çünkü zulüm düzeni eninde sonunda yıkılmaya mahkûmdur. Allah’ın, zalime dönmesi için verdiği süre dolduğu anda gelecek yıkımı kimse önleyemez.
Zulüm hem zalim hem mazlum için bir imtihan dönemidir. Toplum, başına musallat olmuş bir çete ile imtihan olur. Yüce yaratıcıya samimi inanmış olanlar, güçle istediğine ulaşana bakıp yolunu değiştirmez. Sabır ve sadakatle düşünce duruluğunu korur, sınavı donanım kazanmış olarak geçmeye çalışır.
*Fethullah Gülen Hocaefendi’nin “herkul.org”, Yüksel Çayıroğlu’nun tr7/24’teki yazılarından faydalanıldı.
