Hak savunucusu ve aktivist Barbaros Şansal, T24’teki köşesinde Türkiye’den yaşanan beyin göçünü kaleme aldı.
Yaşananın ‘beyin göçü değil beyin kanaması’ olduğuna işaret eden Şansal, bu saptamasını örneklerle anlattı. Şansal iki yılır yaşadığı Belçika’dan Türkiye’ye dönme kararı aldığını da okuyucularıyla paylaştı.
İşte T24’te yayımlanan Hoşçakal Belçika başlıklı o yazı:
Beyin göçü değil Türkiye Cumhuriyeti “beyinkanaması” yaşıyor. Oysa ben yurtdışındaki oturumumu iptal ederek yurda dönüyorum
2 yıl geçmiş, son bürokratik işlemler için yine Belçika’dayım. Brüksel merkezde, Metropole Café’de soluklanmaktayım.
Sosyal medyadan konumumu görenler hemen ulaşıp benimle buluşuyor. İlk gelen, finans sektöründe iyi şartlarda çalışırken saçma bir suçlama ile hedef olduğu için Fransa’daki ailesinin yanına kaçarak siyasi sığınma istemiş pırıl pırıl bir genç kadın.
Bir başkası yüksek lisans yaparken Hisarcıklıoğlu’nun TOBB stajyerlerini pideciye götürmesine maruz kaldığı için şaşkın. Bana elleri ile kek yapmış. Ankaralı.
Giden gelen derken hava kararıyor.
Tramvayda yan koltuğuma denk gelen gencecik avukat bir adam. Elinde çamaşır askısı ile arkadaşlarına gidiyor. O da mülteci. Hayatlar parçalanıyor, aileler darmadağın.
Akşam yemeğinde ise büyükelçilik yargıcı iken AİHM kararlarına uyduğu için suçlanan ve ailesi ile birlikte 2 yıl sürgünde yaşadıktan sonra ancak oturum alan kıdemli ve müthiş bir yargıç. Kardeşi TC’de tutuklu. Tüm varlıklarına el konulmuş.
Ayrıca özellikle cinsel çocuk istismarı konusunda ülkesinde nam yapmış ama iktidar ve yakınlarının davalarına bakınca terörist ilan edilip ailesiyle birlikte ülkeyi terk etmek zorunda kalmış bir başka cumhuriyet savcısı.
Bitmeyen acı dolu yaşanmışlıklar içinde zaman akıp geçiyor.
Ertesi gece ise Cumhuriyet Bayramı. İdil Biret Büyükelçilikte çalıyor. Elçi, Atatürk ve laiklik naraları atıyor. Ancak büfede sadece meyve suyu var. Yanlış anlaşılmasın, ben tabii ki davetli değilim!..
Süryani, Kürt, Alevi, eşcinsel… Ötekileştirilen herkes ülkesinden ayrı yaşamak zorunda kalıyor. Hayatlar parçalanıyor, aileler darmadağın.
Beyin göçü değil Türkiye Cumhuriyeti “beyinkanaması” yaşıyor.
Hollanda, Almanya, Fransa, Amerika’nın yanı sıra Arjantinden tutun da Avustralya’ya kadar herkes kendine yaşayabileceği bir yurt arıyor.
Oysa ben yurtdışındaki oturumumu iptal ederek yurda dönüyorum.
Böyle devam ederse kalanlar ile neyi inşa edeceğinizi iyi hesaplayın! Farklılık ve çeşitliliğe tahammül edemeyenlerin cürmüne de iyi bakın.
Olur olmaz vatan, millet, bayrak, vs. naraları atanlar sizce ne yapmaya çalışıyorlar?..
