İSİG Meclisi Kasım ayı iş cinayetleri verilerini paylaştı. Verilere göre pandemi dönemi hariç aylık olarak tarihi zirve görüldü. Her gün ortalama en az 7 işçi hayatını kaybetti. Kasım ayında 4’ü 14 yaşın altında, 19 çocuk ve 65 yaş üstünde 11 işçi hayatını kaybetti.
İşçi Sağlığı ve İş Güvenliği Meclisi Kasım ayına ilişkin iş cinayeti verilerini yayımladı. Buna göre Kasım 2025’te en az 216 işçi hayatını keybetti.
İşkollarına göre en çok ölüm inşaat ve yol iş kolunda gerçekleşti.
EN ÇOK ÖLÜM İNŞAATTA
İş cinayetlerinin işkollarına göre dağılımı şöyle oldu:
İnşaat, Yol işkolunda 71 işçi; Tarım, Orman işkolunda 34 emekçi (18 işçi ve 16 çiftçi); Taşımacılık işkolunda 31 işçi; Ticaret, Büro, Eğitim, Sinema işkolunda 14 işçi; Madencilik işkolunda 12 işçi; Belediye, Genel İşler işkolunda 8 işçi; Petro-Kimya, Lastik işkolunda 7 işçi; Metal işkolunda 7 işçi; Konaklama, Eğlence işkolunda 6 işçi; Enerji işkolunda 5 işçi; Sağlık, Sosyal Hizmetler işkolunda 4 işçi; Gemi, Tersane, Deniz, Liman işkolunda 3 işçi; Savunma, Güvenlik işkolunda 3 işçi; Tekstil, Deri işkolunda 2 işçi; Gıda, Şeker işkolunda 1 işçi; Ağaç, Kağıt işkolunda 1 işçi; Çimento, Toprak, Cam işkolunda 1 işçi; Elimizdeki veriler ışığında çalıştığı işkolunu belirleyemediğimiz 6 işçi hayatını kaybetti.
İş cinayetlerinin nedenlerine göre dağılımı şöyle oldu:
Yüksekten Düşme nedeniyle 52 işçi; Ezilme, Göçük nedeniyle 44 işçi; Trafik, Servis Kazası nedeniyle 39 işçi; Kalp Krizi, Beyin Kanaması nedeniyle 26 işçi; Elektrik Çarpması nedeniyle 10 işçi; Patlama, Yanma nedeniyle 9 işçi; İntihar nedeniyle 9 işçi; Şiddet nedeniyle 9 işçi; Zehirlenme, Boğulma nedeniyle 7 işçi; Nesne Çarpması, Düşmesi nedeniyle 4 işçi; Diğer nedenlerden dolayı 7 işçi hayatını kaybetti…
Kasım ayında iş cinayetlerinin yaş gruplarına göre dağılımı şöyle:
Bu Haberlerdeİlginizi Çekebilir
14 yaş ve altı 4 çocuk işçi, 15-17 yaş arası 9 çocuk/genç işçi, 18-29 yaş arası 33 işçi, 30-49 yaş arası 97 işçi, 50-64 yaş arası 56 işçi, 65 yaş ve üstü 11 işçi hayatını kaybetti. 6 işçinin ise yaşı belirlenemedi.
DİLOVASI VURGUSU
İSİG Meclisi’nden verilere ilişkin şu değerlendirme yapıldı:
“İlk iş cinayetleri raporunu yayımlamaya başladığımız 2011 yılının Eylül ayından bugüne 2025 yılı Kasım ayında iş cinayetleri en yüksek seviyeye ulaştı. Diğer yandan mevsimlik tarım işçiliğinin yoğunlaştığı yaz aylarında da 200 işçi ölümünün üzerinde aylar oldu ama 216 işçi ölümünün Kasım ayında meydana geldiği de ayrıca not edilmeli.
Yine ölen inşaat işçilerinin sayısını hiç bu kadar yüksek kayıt altına almamıştık. 71 inşaat işçisinin ölümü, güvencesiz çalıştırmanın geldiği noktayı özetliyor. Ayrıca her ay onlarca benzeri yaşansa da görülmeyen katliamlar Dilovası’nda en çıplak biçimde gözler önünde serildi: Kadınların ve çocukların sigortasız ve günde 12 saat çalıştırıldıkları en fazla asgari ücret alabildikleri bir düzen.
‘İŞ CİNAYETLERİNE KARŞI MÜCADELEYE’
“Türkiye’de çocuk işçiliği özellikle tarım sektörü merkezli olarak her zaman vardı. Ancak son on beş yıldaki politikalar (eğitim, yoksullaştırma vb.) çocuk işçiliğini kitleselleştirdiği gibi eksenini kırsaldan kentlere taşıdı. Artık kentlerin fabrikaları, atölyeleri, inşaatları, dükkanları ve AVM’lerinde yüzbinlerce çocuk işçi çırak ya da stajyer adıyla çalıştırılıyor. Sonuç ortada: 2024 yılında kayıt altına aldığımız 71 çocuk işçi ölümü en çok çocuk iş cinayetinin gerçekleştiği yıldı. Bu yıl Kasım ayı sonunda ise ölen çocuk işçi sayısı 85. Yaralanmalar, hastalıklar, fiziksel ve ruhsal şiddet sayılara dökülemeyecek düzeyde.
İsa, Metehan, Nursefa, Tuğba, Nisanur, Cansu, Muhammed, Hikmet, Onur, Sedat, Yakup, Alperen ve Mustafa. 14 ila 17 yıl yaşadılar. Daha doğrusu ne yaşadılar ki? Bu düzen onlara çocukluklarını yaşatmadı. Hayatta oldukları sürenin birçoğunda çalıştılar. Atölyede yanarak, işkence görerek, inşaattan düşerek, yollara savrularak ve traktörün altında ezilerek öldüler.”
