Adana’da eşini ve evini aynı gün kaybeden 72 yaşındaki Mustafa Şamar, yaklaşık 5 bin lira yaşlılık aylığıyla depodan bozma, tek odalı kiralık bir evde yalnız yaşıyor. Esnafın yardımlarıyla ayakta durmaya çalışan Şamar, daha iyi şartlar altında yaşamak için yardım bekliyor.
Yüreğir ilçesi Sinanpaşa Mahallesi’ndeki Kozan Çarşısı’nda yalnız başına yaşam mücadelesi veren Mustafa Şamar, gençliğinde sigortasız olarak inşaat işlerinde çalıştı.
Şamar, 1976 yılında Güler Şamar ile evlendi. Anadolu Mahallesi’nde kiraladıkları ahşap bir evde yaşamlarını sürdüren çiftin, bu evde 2 kız ve 1 erkek çocuğu dünyaya geldi. Yıllarca aynı evde hayatlarını sürdüren aile, zamanla sağlık sorunlarıyla karşılaştı. Güler Şamar, Alzheimer hastalığına yakalandı.
Durumu ağırlaşan Şamar, 2013 yılında hastaneye kaldırıldı. Güler Şamar hastanedeyken çiftin evi sobadan sıçrayan ateş nedeniyle yanarak, kullanılamaz hale geldi. Evlerinin yandığını öğrenen Güler Şamar, tedavi gördüğü hastanede aynı gün rahatsızlanarak hayatını kaybetti. Eşinin ölümünün ardından bir süre çocuklarının evlerinde kalan Mustafa Şamar daha sonra bir arkadaşının yardımıyla depodan bozma tek odalı bir evde yalnız yaşamaya başladı.
‘ÇOCUKLARIM BENİ ARAYIP, SORMUYOR’
Aldığı 5 bin TL yaşlılık aylığıyla deponun elektrik ve su faturasını ödediğini, geriye kalan tutarla da yaşamaya çalıştığını kaydeden Şamar, “Eşim öldükten sonra zamanla çocuklarım bana karşı ilgisiz davrandıklarını hissettim. Sürekli terslendim, istenmediğimi düşündüm. Bu yüzden yanlarından ayrıldım ve bir süre farklı kişilerin yanında kaldım. Yaklaşık 1 yıl önce bu yere taşındım ve o günden beri tek başıma yaşıyorum. Komşularım yardım ediyor. Çocuklarım beni arayıp, sormuyor. Hayatımın son günlerini daha iyi şartlarda geçirmek için yardım istiyorum” dedi.
‘BAŞIMA BİR ŞEY GELSE KİMSENİN HABERİ OLMAYACAK’
Çocuklarından tek beklentisinin arayıp halini hatrını sormaları olduğunu söyleyen Mustafa Şamar, “Gece saatlerinde ortam tamamen karanlık oluyor, başıma bir şey gelse kimsenin haberi olmayacak. Çocuklarımdan hiçbir haberim yok, hayatta mı, değil mi bilmiyorum. En son onları arayıp, ‘Hastayım, beni buradan alın’ dedim ama beni tersleyip telefonu kapattılar. Neler yaşadığımı bir tek ben biliyorum. Uzun süredir ne doğru düzgün yemek yiyorum ne de su içebiliyorum. Sadece komşu esnaf zeytin, peynir ve yağ gibi temel ihtiyaçlarımı karşılıyor. Onların dışında kimse benimle ilgilenmiyor. Yetkililerden bana destek sağlamalarını ve kalıcı barınma alanı istiyorum” diye konuştu.
Çarşı esnafından Ömer Kaya ise Mustafa Şamar’ın ihtiyaçlarının komşuları tarafından giderildiğini söyleyerek, “Mustafa ağabeyimiz garibandır. Kimsesiz olunca yaşaması zor oluyor. Biz esnaflar olarak elimizden geleni yapıyoruz ancak tek başına bu yaşta mücadele etmesi kendisi için kolay değil. Yetkililerden kendisine sahip çıkmalarını bekliyoruz” ifadelerini kullandı.
