Bu Haberlerdeİlginizi Çekebilir
İstanbul’un tarihi ilçelerinden Beyoğlu’ndaki İstiklal Caddesi, 100 yıldan fazla süredir pek çok değişimden geçti.
Caddenin yaşadığı bu itibar kaybının yanı sıra işletmeler, 20 Temmuz 2015’te Suruç, 10 Ekim 2015 ile 17 Şubat ve 13 Mart 2016’da Ankara, 19 Mart 2016’da İstanbul İstiklal Caddesi, 8 Haziran ve 28 Haziran 2016 Vezneciler ve Atatürk Havalimanı canlı bomba saldırılarından ve 15 Temmuz 2016 darbe girişimi nedeniyle oluşan ortamdan büyük ölçüde etkilendi. İrili ufaklı birçok kurum ve kuruluş, cadde üzerindeki şubelerini kapattı veya taşınma yoluna gitti.
The House Cafe İstiklal Caddesi ve Tünel şubeleri kapandı
Türkiye İş Bankası İstiklal Caddesi/Beyoğlu şubesi müze olarak değerlendirilmek üzere tadilata alındı ve kapatıldı
Türkiye İş Bankası’nın 140journos’a ilettiği açıklamaya göre, şubenin tadilatta olduğu belirtilmiş olup sosyal sorumluluk kapsamında müze olarak yeniden kullanılacağı, kapatma kararının yaşanan olaylardan bağımsız olduğu duyuruldu. Açıklamada, “Beyoğlu Şubemiz müze olmak üzere binanın tadilata girmesi sonrasında Galatasaray Şubemizin yerine taşınmış ve orada Galatasaray-Beyoğlu şubesi adıyla faaliyetlerine devam etmektedir. Şubenin kapandığı bilgisi doğru olmadığı gibi binanın tadilata girmesi de yaşanan olaylardan bağımsızdır. Şubenin yeni adresi: Kuloğlu Mahallesi İstiklal Caddesi No:133-A Beyoğlu” denildi.
Tommy Hilfiger İstiklal Caddesi mağazası kapandı
Ayakkabıcı Greyder’in İstiklal Caddesi şubesi kapandı
Bershka’nın İstiklal Caddesi şubesi kapandı
Topshop İstiklal Caddesi kapandı, Topshop Türkiye’den çıkma kararı aldı
Starbucks İstiklal Caddesi/Galatasaray şubesi kapandı
Starbucks’ın 140journos’a ilettiği açıklamaya göre Galata ve İstiklal Caddesi’ndeki küçük şubelerin daha büyük bir lokasyonda tekrar açılmak üzere kapatıldığı, İstiklal Caddesi’nde daha büyük bir mağazada hizmet vermek üzere Starbucks’ın daha büyük bir binaya taşınma hazırlığı içinde olduğu belirtildi.
Teknosa İstiklal Caddesi şubesi kapandı
MediaMarkt’ın en büyük mağazalarından İstiklal Caddesi/Demirören şubesi kapandı
Doğrudan İstiklal Caddesi’ndeki ayak trafiğinin düşmesine bağlı olmasa da bu kapanma da İstiklal Caddesi’nin hem ziyaretçi sayısının hem de ziyaretçi profilinin değişimine bir örnek teşkil ediyor. Dünya gazetesinde yayınlanan habere göre, teknoloji perakendecilerinin son bir yılda karlılığı epeyce düştü. Kimi markalar mağaza sayısını düşürürken bazı yabancı firmalar Türkiye pazarından çekildi. Teknosa’nın 76 mağazasını kapatacağına dair iddialar konuşuluyor ve bazı kapanmalar da halihazırda gerçekleşiyorken sektördeki diğer firmalar da teknoloji mağazaları metrekaresi yüksek çok katlı mağazaları terk ediyor. Buna en son örnek ise MediaMarkt’ın İstiklal Caddesi’ndeki Demirören AVM içerisindeki mağazasını kapatması oldu.
BiBuçuk İstiklal Caddesi/Beyoğlu şubesi kapandı
Adil Işık İstiklal Caddesi şubesi kapandı:
Vodafone’un İstiklal Caddesi’ndeki şubelerinden biri kapandı
19 Mart 2016’da İstiklal Caddesi’nde IŞİD mensubu bir canlı bomba tarafından düzenlenen saldırı, bu şubenin önündeki alanda meydana gelmişti.
Charly Temmel İstiklal Caddesi şubesi kapandı
Pizza Hut İstiklal Caddesi şubesi kapandı
Paşabahçe Mağazaları İstiklal Caddesi şubesi kapandı
Columbia İstiklal Caddesi şubesi kapandı
Karınca Design Store kapandı
Camper’ın İstiklal Caddesi’ndeki şube sayısı 1’e düştü
Otto İstiklal Caddesi/Asmalımescit şubesi kapandı
SALT’ın İstiklal Caddesi’ndeki Beyoğlu binası Aralık 2015’ten bu yana kapalı
İstiklal Caddesi’ndeki Muammer Karaca Tiyatrosu kapandı
Hard Rock Cafe, Degustasyon Meyhanesi, Indigo, Şimşek Karadeniz Pide Salonu kapandı
Tarkan Konar: “Bu neoliberal 6–7 Eylül’dür”
Beyoğlu Eğlence Yerleri Derneği (BEYDER) eski Başkanı Tarkan Konar, Twitter hesabından Beyoğlu’ndaki değişimle ilgili bir açıklama yayınladı:
“Bakın İstiklal Caddesi’nde The House Cafe’den Paşabahçe’ye, Midpoint’ten Teknosa’ya herkes kapatıyor! “İyi işletmeler” birbir gitti gidiyor gidecek… Yerlerine Arapça tabelalar, nargile, kebap, lokum, kaftan, fal dükkanları ile ‘residence’ ve suitler geliyor. Elbette bir de gece yüzü var bu dönüşümün, artan gayrı meşru ve fuhuş sektörüne dayalı ‘klap’ [club] süsü verilmiş son derece pespaye mekanların pıtrak gibi artışı.
Zabıta ve tüm birimler ‘normal işletmelere’ her gün masa-sandalye, SGK, ruhsat, hijyen, sigara vb. denetimlerde cezalar yazarken ‘Avrupalı olmayan turiste’ dayalı bu yeni batakhaneler ne hikmetse gayet iyi işini hallediyor. Yoksul Arap kadınların zengin olanlarına pazarlandığı ortam Talimhane’den artık İstiklal içine nüfuz etmiş durumda. Beyoğlu’nu terk eden her ‘normal kafenin, barın’ yerine bu tarz işletmeler yerleşmekte… Gençler ve ailelerin Beyoğlu’na gelmemesi için yerel yönetim elinden geleni yapıyor. AKM, Şehir Tiyatroları, Muammer Karaca, Emek, Alkazar, Avrupa, Sinepop vs. sırf yakın zamanda kapanan salonlar. Neye gelsin insanlar Mango ve Starbucks’ı mı gezecekler?
Beyoğlu’nun can damarı üniversiteli gençlik Beşiktaş ve Kadiköy’e sıkıştırıldı. Şimdi ise CHP’li belediyelere de denetim yapabilmek için ruhsat yetkisi belediyelerden İçişleri’ne devredilecek… Peki bütün bu hikaye ne için kurgulaniyor? Çiçek Pasajı’nı da Ferit Şahenk’in alması gündemde! Övündükleri Demirören komple zarar! MediaMarkt bile boşaltıyor! İyi işletmeleri kasten Karaköy’e kaydırıp şimdi de Asmalımescit gibi orayı esnafa restore ettiriyorlar… Paralı, tüketen orta sınıf şimdilik orda… 1.5 yıl ömrü ömrü var Karaköy’ün! Kasten şu an masa sandalyesini ellemiyor belediye. Yatırım parası çıkınca şut!
Ve tüm Beyoğlu eski Tarlabaşı gibi olunca fuhuş, uyuşturucu vb. bir basın kampanyası başlatacaklar, ‘Vay efendim böyle mi kalsın…’ Her yer kapanıp, mühürlenip, bina değer değerleri yarıya düşünce gayrımenkul toplayanlar çıkacak meydana! Evet bu neoliberal 6–7 Eylül’dür! İçki filan işin edebiyatı… Bütün bu kurgunun altında yatan şey en değerli semtlerde gayrımenkulu ucuza talan etmektir… 10 yıl kiracılık yasası, alkol yasası, TAPDK masa-sandalye yasakları, ÖTV artışları, barlarda sigara yasağı vb. tabana ‘içki karşıtı’ popülist mesaj verirken arka planda bütün mevzu gayrımenkulun el değiştirme sürecidir. Ama Beyoğlu yenilmez! Türkiye’nin minyatürüdür. Beyoğlu için vizyonu olmayan muhalefet de suçludur.” — Tarkan Konar
Erdem Dilbaz: “İlk kez cadde üzerinde dükkanlar boşaltılıyor ve öylece kalıyor”
Erdem Dilbaz, 15 yıldan fazladır Beyoğlu’nda yaşıyor. Beyoğlu ile olan bağını “Barlarda çalışmaktan, sokakta takılmaya, kültür kurumlarını gezip yeni insanlar ve hayatlarını tanımaya kadar ömrüm burada geçti, evim de burası diyebilirim.” diyor. Erdem, bu makalede yayınlanan birçok fotoğrafı da çeken ve sosyal medya hesapları üzerinden paylaşan isim. Beyoğlu’ndaki değişimde dikkatini çeken şeyin, cadde üzerinde hep bir sirkülasyon olmasına rağmen bu kez boşaltılan dükkanların doldurulmaması olduğunu söylüyor. Erdem Dilbaz, İstiklal Caddesi’ndeki değişimi 140journos’a değerlendirdi:
“İlk defa gördüğüm birşey var ki İstiklal Caddesi üzerindeki dükkânlar kiracılar tarafından boşaltılıyor ve öylece boş kalıyor. Normalde daha biri çıkmadan diğerinin geleceği belli olur bu dükkânlara, bu sefer öyle olmuyor. 2010’da İstanbul gerçekten zirvesinde, dünyada bir marka şehirdi. İşte 2010’daki zirveye doğru gelirken açılan yeme-içme mekanları House Cafe, Otto vb. yerler şu an ilk kapananlardan. Bu mekanlar o zaman açıldığında da, şimdi de gitmeye ayaklarım pek varmıyor. Zira Beyoğlu kültürün yaratılıp paylaşılıp tüketildiği ve yeniden üretildiği bir yerdi ve böylesi bir yerde sürekli durmak için yeme-içmenin de ulaşılabilir fiyatlarda olması gerekirdi. Bahsettiğim mekanlar bir anda bir tabak yemeğe o zamanın da şimdinin de normal fiyatlarından 2–3 hatta 5 misli fiyatlar çektiler.
Mutenalaştırma (gentrification) nasıl kültür-sanat kurumlarıyla oluyorsa, bu mekanlar da Beyoğlu’nun şıklığına para kattılar. Şimdi bu mekanlar yok ancak herkese hitap etme derdinde olan mekanlar kapanırken müdavimliğin arka sokaklarda devam ettiği Peyote, Gizli Bahçe, Urban, Pendor vb. 10–20 yıldan beri Beyoğlu’nda olan mekanlar kör topal da olsa bir şekilde devam ediyorlar ve devam edecekler de.
Sermayenin el değiştirmesi konusunda da, Tarlabaşı projesi ve İstiklal Caddesi’nin görgüsüzce ışıldamasını bekleyen bir anlayış için bile şu ani kayıplar hayra alamet değil. Kültür sanat kurumlarının olmadığı, bombalar ve paniklerle sönen, kimsenin gelmediği bir yeri tekrardan yüceltmek hayli maça isteyen bir iş. Kimse fark etmiyor ki kültür diye birşey kalmadı, koca İstanbul’u dünyaya gösteren her fotoğraf ve videonun balonu İstiklal Caddesi çoktan kartpostala döndü.”
Haberin tamamı için tıklayınız: Kaynak 140jurnos
(Fotoğraflar: Erdem Dilbaz, Damla Nevşe | Derleme: Engin Önder/140journos)
