Cumartesi Anneleri’nin direnişi 22. yılına girdi. Erdoğan Rejimiyle birlikte yeni Cumartesi anneleri ortaya çıktı.
Kaybedilen çocuklarının akıbetini arama mücadelesi 1970’li yıllara dayanıyor. İlk kez Arjantinli anneler askeri darbe ardından gözaltında kaybedilen evlatları için 13 Nisan 1977’de Plaza de Mayo Meydan’ında oturmaya başladı. Devletin bütün baskılarına rağmen çocuklarını aramaktan vazgeçmeyen Plaza de Mayo Anneleri 30 yılın ardından diktatör Jorge Rafael Videla’nın yargılamasını sağladı. Her hafta oturdukları meydana Plaza de Mayo diye isim veren annelerden ilham alan kayıp yakınları Türkiye’de 27 Mayıs 1995’ten bu yana Galatasaray Meydan’ında kaybedilen yakınlarının akıbetini soruyor.
4 aile ile başlayan iki hafta içinde 30 aileyi bulan eylem, onlarca kez polisin müdahalesine maruz kaldı. Mücadelelerinden vazgeçmeyen ve her hafta Galatasaray Meydanı’na çıkarak evlatlarının akıbetini soran Cumartesi Anneleri’nin sayısı her geçen gün büyüdü. Yıllardır sesini duyurmaya çalışan Cumartesi Anneleri, her yıl 17-31 Mayıs arası “Gözaltında Kayıplara Karşı Uluslararası Mücadele Haftası” olarak kabul edilen haftada 22’nci yıllarını geride bırakıyor.
YENİDEN KAÇIRMA DÖNEMİ BAŞLADI
Çocuklarını 90’lı yıllarda kaybeden tamamına yakını Kürt ailelere günümüzde yenileri ekleniyor. Hizmet Hareketi’ne mensup insanlar organize biçimde kaçırılıyor. Tek fark bu kez Beyaz Toros yerine Siyah Transporter kullanılması. Şu ana dek 11 kaçırılma olayı meydana geldi. Ortaya çıkan görüntüler ve polisin soruşturmaları örtmek yönündeki çabası olayın arkasında Erdoğan rejiminin olduğunun işareti.
