Economist dergisi, Türkiye’nin Batı’dan uzaklaştığını, ekonomi politikalarında ise ılımlılığı terk ettiğini yazdı.
Haftalık Economist dergisi bugün yayımlanan yeni sayısında, “Türk Lirası’yla ilgili yaşanan sorunların Cumhurbaşkanı Recep Tayyip Erdoğan’ın otokratik politikalarıyla düzelemeyeceği ancak Türkiye’nin vazgeçilemeyecek kadar da önemli bir ülke olduğu” değerlendirmesini yaptı.
Hazine ve Maliye Bakanı Berat Albayrak’ın Perşembe günü yabancı yatırımcılar ile gerçekleştirdiği telekonferans öncesi kaleme alınan “Türkiye’deki kargaşa ne kadar endişe verici?” başlıklı makalede, “giderek otokratikleşen ülkenin ekonomik fırtınanın merkezinde olduğu” yorumu yapılıyor.
Economist, Türkiye’nin Batı’dan uzaklaştığını, ekonomi politikalarında ise ılımlılığı terk ettiğini yazıyor:
“Bir zamanlar laik, demokratik Türkiye’nin sonunda Avrupa Birliği’ne ve Batı olarak bilinen zengin liberal ülkeler arasında katılacağı düşünülürdü. Ve yine bir zamanlar, henüz birkaç yıl önce, Türkiye gelişmekte olan ülke yatırımcılarının gözdesiydi. Ama artık o günler geçmişte kaldı.
“Siyasi olarak ülke yıllardır Batı’dan uzaklaşıyor: giderek daha İslamcılaşan, NATO’daki müttefikleriyle kavga eden ve Cumhurbaşkanı Recep Tayyip Erdoğan yönetimi altında kendisini otokratik bir ülkeye çeviren bir Türkiye var.
“Ekonomi politikalarında ılımlılık çöpe atıldı. Yüksek büyüme verileri dışarıdan alınan borçlara bağlıydı: şirketlerin döviz borcu 2009’dan bu yana neredeyse iki katına çıktı. Yüksek faiz oranlarının enflasyonu iyileştirmek yerine ‘sihirli bir şekilde’ enflasyonu artırdığına inanan Erdoğan, Merkez Bankası’nın makul bir yol izlemesine de izin vermedi.
“Ama artık işler son haddine vardı. Türkiye döviz krizine girdi. Türkiye’nin saçma bir şekilde terörle suçladığı Pastör Andrew Brunson’un serbest bırakılmaması üzerine ABD’nin uyguladığı yaptırımlar bu durumu kısmen hızlandırdı. ABD Başkanı Donald Trump Türkiye’den alınan metale ek gümrük vergisi getireceğini açıklayarak durumu daha da kötüleştirdi.”
Economist’e göre mevcut kriz üç farklı risk içeriyor. Buna göre öncelikle sorunun diğer gelişmekte olan ülkelere de yayılması ve yatırımcıların kaçmasından korkuluyor.
İkincisi ise Türkiye’nin ekonomisinin derin bir durgunluğa girmesi riski. Üçüncü risk olarak ise Batı’nın Türkiye ile yıpranan bağlarının artık tamamen kopabileceği belirtiliyor.
‘Peki işler ne kadar kötüleşebilir?’
Dergi daha sonra “İşler ne kadar kötüleşebilir?” diye soruyor:
“En az kötü olanla başlarsak… Liranın çöküşü Türkiye ile yetersiz tasarruf oranı, büyük bütçe açığı ve döviz borcu ve yüksek enflasyon gibi benzer özellikleri taşıyan bazı gelişmekte olan ülkelerin de sendelemesine neden oldu. Güney Afrika ve Hindistan para birimleri değer kaybetti; bu yıl içinde kendi krizini yaşayan Arjantin yeniden faiz artırdı. ABD’nin para politikasını sıkılaştırmasıyla güçlenen dolar ve Çin’in büyüyen ekonomisi ile, gelişmekte olan piyasalar için ortam daha az affedici hale geldi.
“Ancak yine de büyük bir döviz krizi riski çok düşük. Gelişmekte olan büyük ekonomiler arasında sadece Mısır ve Arjantin’de enflasyon iki haneli sayılarda ve hiçbirinin bütçe açığı Türkiye’ninki kadar büyük değil. Diğer piyasaların politika manevraları daha geniş. Ve benzer sorunlar yaşayan diğer ülkeler, bunlarla başa çıkmak için daha şevkli görünüyor.
Bu Haberlerdeİlginizi Çekebilir
“Türkiye için de, ülke ekonomisi benzer dar boğazlara girince izlenecek görece standart bir plan mevcut: faiz artırmak, Uluslararası Para Fonu’ndan (IMF) acil finansman aramak gibi.
“Ancak Türkiye şu ana kadar ateşe ateşle karşılık vermekten çok da fazlasını yapmadı; bankacılık sistemine yardım önerdi, liraya yönelik spekülasyonlar yapmayı zorlaştırdı ve Katar gibi, dolar sağlayan ancak güvenirlirlik vermeyen yatırımcıları çekmeye çalışıyor.
“Erdoğan’ın yüksek faize gösterdiği direnç ve IMF’ye başvurmanın ABD önünde de eğilmeyi gerektirecek olması, Türkiye’nin işleri yoluna koyması şansını azaltıyor. Bu da gözetimli bir ayar ile kaotik bir çöküş arasındaki fark olabilir.”
‘Erdoğan ABD’yi suçluyor’
Economist, Cumhurbaşkanı Erdoğan’ın otokratik tarzının kötü politikaları teşvik ettiği yorumunu yapıyor.
“Kendisine karşı çıkması gereken kurumların temelini çürüttü. Bağımsız ve teknokrat olması gereken Merkez Bankası, uçuk görüşleri olan bir lidere boyun eğdi. Maliye Bakanlığı’nın başında Erdoğan’ın damadı var. Erdoğan’ın hatalarını göstermesi gereken medya o kadar korkmuş ki sadece onun komplo teorilerini tekrar ediyor.
“Gerçek haberlerden mahrum olan Türklerin çoğu, sorunların Batı’nın entrikalarından kaynaklandığına inanıyor. Onu frenleyecek kimse olmadığından Erdoğan iç güdülerine göre hareket etmenin keyfini sürüyor.
“Normal bir zamanda olsaydık, Türkiye’nin Batılı müttefikleri belki Erdoğan’a yolunu değiştirmesini söyleyerek yardım edebilirdi. Ama onlar da Suriyeli mültecilerin Avrupa’ya akın etmesinden korktukları için Erdoğan’ı sinirlendirmek istemiyor.
“Trump ise Türkiye’nin lideri ile saçma bir böbürlenme yarışına girişti. İkisi de, zayıf görünmemek için, geri adım atmak istemiyor.
“Kısa vadede Türkler krizden çok daha fazla zarar görecektir. Birçoğu şimdiden çok daha fakir hissediyor. Ama uzun vadede ABD de zarar görecektir. Türkiye kritik bir coğrafyadaki önemli bir müttefik. Eğer Batı ile arası daha da açılırsa, Rusya ve Çin’e daha da çok yaklaşabilir.
“Trump, Pastör Brunson’un serbest bırakılması için baskı yapmakta haklı olabilir ama ek gümrük vergilerini bir baskı aracı olarak kullanması hatalı.
“Trump ve Erdoğan, ikisinin de zaferini ilan edeceği ve durumu kurtaran bir yol bulmalı ve tansiyonu düşürmeli. Erdoğan bunu daha önce Rusya ile, Trump da Kuzey Kore ile yaptı. Bu, IMF de dahil Batı’ya Türkiye’ye yardım etme imkanı sağlar.
“Ülkenin başının neden dertte olduğunu anlamayan bir lideri olan Türkiye’yi kurtarmak zor olacaktır. Ancak Türkiye terk edilemeyecek kadar önemli bir ülke.”
