NGC 2775 olarak adlandırılan galaksi, 67 milyon ışık yılı uzakta ve artık eskisi kadar fazla yıldız ortaya çıkmıyor.

Uzay bilimciler, galaksinin ortasındaki ışık saçan boşluğa bakarak bu yorumu yapıyor; tam merkezde oldukça 'kabarık' ve boş bir alan var.


Galaksi daha gençken merkezi çok daha hareketliydi, yoğunlaşan gazlar yeni yıldızlar yaratıyordu. Ancak şu an tüm gazın kullanıldığı ve yeni yıldızların ortaya çıkamadığı görülüyor.

Gökbilimcilere göre galaksinin merkezinden etrafa yayılan kolları, koyu renkli toz kitleleri ve gaz bulutları sebebiyle "yünlü, pofuduk, tüylü" bir görüntü ortaya çıkarıyor. Milyonlarca genç yıldız da sislerin arasında mavi renkte parlıyor.

Sarmal şeklindeki diğer galaksilerde, örneğin Samanyolu'nda, yıldızlar ve gazlar daha fazla sıkıştırılmış olduğu için kollar arasında çok daha net ayrımlar görülüyor.

NASA, Hubble'ı dünyanın yörüngesine Nisan 1990'da gönderdi. O zamandan beri teleskop yeni gezegenler, yeni galaksiler keşfetti ve kara deliklerle ilgili yeni detayların ortaya çıkarılmasına yardımcı oldu. Ancak dünya, bilim insanlarının tahminlerinden çok daha hızlı ilerledi.

BBC Türkçe'nin aktardığına göre, yakın zamanda kullanılmaya başlayacak olan yeni teleskoplar, Hubble'ın çektiklerinden çok daha net ve etkili fotoğraflar sağlayabilir.

Bir sonraki teleskop projesi James Webb Uzay Teleskobu (JWST), bugüne kadar uzayı fotoğraflamak için kullanılan tüm teleskoplardan daha gelişmiş kameralar kullanacak.

Gelecek olan bu fotoğraflar, bilim insanlarının Samanyolu galaksisinin nasıl oluştuğu ve zaman içinde nasıl evrildiğiyle ilgili en büyük sorularını da çözmeye yardımcı olabilir.

Bir sonraki teleskobun parçaları uzun bir zaman önce bir araya getirildi ve şu an Kaliforniya'daki Northrop Grumman faaliyet merkezinde uzun bir test sürecinin içinde. Süreç başarılı geçerse 30 Mart 2021'de fırlatılması planlanıyor.

Buna ek olarak geliştirilmekte olan Nancy Grace Roman Uzay Teleskobu da, Hubble'ın yüz katı kadar genişlikte bir görüş açısına sahip olacak.

Nancy Grace Roman, Hubble'ın fırlatılmasını sağlayan Amerikalı kadın astronottu, isim ona atfen verildi.

2020'lerin ortalarında uzaya gönderilmesi planlanan bu teleskobun da, Güneş Sistemi'nin dışındaki yeni gezegenleri fotoğraflaması ve "kara enerji" ile ilgili daha fazla bilgi sağlaması için çalışılıyor. Kara enerji, kainatın yüzde 68'ini kaplayan ve genişlemesini sürdüren gizemli bir enerji türü.

Fırlatıldıktan sonra 5 yıl ömrü olacak olan Roman Uzay Teleskobu'nun bir milyar galaksiden gelen ışıkları ölçmesi, Samanyolu'nun derinlerini incelemesi ve 2 bin 600 kadar yeni gezegeni keşfetmesi ve tümünü fotoğraflaması hedefleniyor.

Teleskop, aynı zamanda Albert Einstein'ın izafiyet teorisinin test edilmesine de yardımcı olacak.