Konya’dan KHK ile işlerinden olmuş, eşi tutuklu çocukları ve kendi hasta çaresiz anne Fatma Görmez’in mektubunu yayınlıyoruz.
Hayat bir imtihan…
Günlerden 15 Temmuz…
İnsafsiz birilerinin cüret etmiş olduğu hain darbe girişımi…hayatımı alt üst ediverdi.
Hangi derdime yanayim onu bile anlayamadim şu geçen zaman diliminde…
Eşim KHK ile kapanan Mevlana Üniversitesi’nde çalışmakta idi ben ise Milli Eğitimde ögretmendim. Kendimizi bu güzel ülkenin evlatlarına sahip çıkmak için adayan 2 eğitim gönüllüsü idik. Birden kendimizi kapı önÜnde buluverdik…
Üniversite kayyıma devredildikten ve kapandıktan sonra eşim telefonuna ve marka/model olarak kesinlikle uymayan bir cep telefonundan üniversite tweet adresinden atılan bir mesaj gerekçesi ile sorgusuz sualsiz tutuklandı..
İşte o zaman kara günlerimiz başladı…
İki yavrumla ve sağlik problemlerimizle başbaşa kaliverdik…..
Ben küçukten bu yana ırsi olarak duyma problemi yaşayan işitme cihazi ile bile %50 anca duyabilen birisi olarak Rabbimin bize lütfettigi 2 evladimdan ilki olan Berk im de ayni şekilde %80 duyma kaybi ve biri 9 bir diğeri 10 derece bozuk olan gözleri ile Rabbim bizleri hususi bir imtahanın içine aldiğını biliyorduk…
Biliyorduk ama bu imtahanın daha çetinleşeceğinden haberimiz yoktu…
Eşim artik başimizda yoktu…Bu sıkıntilarla boğuşurken bir açik gorus gunu eşimle gorusmeye girerken işitme cihazima musade etmediler…. Öylece bir birimize bakıstik durduk…O ağladi ben susturdum ben ağladim o susturdu… ama konuşamadik…çunku ben işitme cihazi olmadan eşimin sesini duyamiyordum..
Bu gunden sonra bunalim ve gecirdigim stresli gunler 4 yil evvel yaşadığim böbrek rahatsızliğim, diyalizlerim ve halamdan nakil aldigim ve bunyemin zorla kabul ettigi bobrek problemlerimi tekrar nüks ettirdi…Nasil mi can evim kalbimden vurarak hem de….
Böbrek hastalarında görülen kalpte su toplanması teşhisi kondu…
Ekim ayında ağır geçen açık kalp ameliyatıyla kalbimde toplanan su alındı ve 40 kiloya kadar düştüm ve butun bunları yapayalniz eşim den uzakta yaşadim…
Bu kalp hala nasil dayaniyor onu da bilemiyorum…
Çok uzattim galiba değil mi…
Bıtireyim desem de kader demiş bir defa imtahanin ağir gececek diye… boynumuz kıldan ince…
Şubat ayında tekrar kalbim tekrar ağrımaya başladı… Nasil ağrimasin ki…
4 ay gibi bir surede 2 litre su yeniden toplanmış ve bu kalbimin durması için yeterli bir miktarmış. Kalbimdeki su yeni bir ameliyatla alındı ve tüp takılarak suyun akciğerlere akması yolu açılmış oldu.Son ameliyatla birlikte 37 kiloya düştüm..
Ameliyatın üzerinden on gün geçmiş ve ayakta zor durduğum bir gün sabah erken kapımız çaldı. Gelen polisti.. Beni bu halde götürmek istediler. Azize’m, Arka Sokaklar dizisindeki polisler iyi, siz çok kötüsünüz deyip ağladı. Ağlaması boşunaydı, babamın, anamın yalvarmasına rağmen beni o halimle götürdüler. Raporlarımı gördü de savcı öyle bıraktı. Daha haziranda %96 malulen emeklilik için aldığım rapor vardı. O raporda reddedildi,emekli olmama izin vermediler. İhraç ettiler emeklerimi inkar ederek. Bünyem ve bedenim daha ne kadar bu şartlara dayanabilir bilemiyorum. Bir süre sonra çocuklarımı da yanıma alarak o
hasta halimle savcıya gittim. Bir umut, bu halime acırlar da eşimi bırakırlar, derdimi anlatırım bir dinleyen olur diye. Savcı bey konuşturmadı bile.Dilekçenizi verin, gidin dedi.Zaman durdu… Kaderin yazgisi ne kadar zordu… Ne yapsindi şimdi Fatma…
Gerisin gerisiye aglaya aglaya döndu evine…
Artik dakikalar saatler geçmez oldu… Bu izdirap katlanir bisey degildi… Bir muddet sonra buyuk evladim Berk ve kücuk kizimla evde iken işitme cihazim arizalandi bisey duyamiyordumm…Ne kadar zordu …ertesi gunu zor ettim çunku evlatlarimla yazarak anlaşiyorduk…
Sabah olur olmaz kendimi hastaneye zor attim…
Doktor muayene ettikten sonra yazarak ve mimikleriyle “Malesef” dedi…
Ne demekti Malesef…. Önce anlayamadim… Sonra ise ağlayamadim… Gözyaşlarim kurumuştu çünkü… Artik işitme cihaziyla bile duyamayacaktim…Kulaklarim tamamen duyma kabiliyetini kaybetmisti….
Eşim suçzuz yere hapiste…
Ben evlatlarimin bir anne demelerini duymaya hasret… ihtiyaçlarini yazarak ilettikleri binbir dert ve ızdirapla iki büklüm….
Kalbimin , sagliğimin ve psikolojimin artik ne kadar dayanacağini bilemiyorum ama ben kulaklarimi kaybettim, DUYAMIYORUM…
Bari yetkililerin,milletvekillerimizin beni DUYMASINI ve eşimi bana ve çocuklarima sahip çikması adina tutuksuz yargilanmasini istirham ediyorum….
Fatma Görmez
Konya